صنعت هوانوردی آلوده ایران؛ هشدار برای تضییع حقوق بیت المال و تهدید ایمنی پروازها

امروزه صنعت هوانوردی و فرودگاهی به عنوان محرک سایر صنایع در دیگر ممالک توسعه یافته و در حال توسعه ، شناخته میشود که نقشی استراتژیک در افزایش بهره وری صنایع مولد ثروت ، ایفا میکند که خود ابزار جنگ نرم در مقاومت سیاسی و اقتصادی است.

به گزارش «آزادی» دیده میشود که وزارت راه و شهرسازی ، برای این بخش حیاتی و دارای فن آوری پیچیده مبتنی بر محور اقتصاد ، اساسا هیچ دغدغه و برنامه ای ندارد و تمام تمرکز خود را معطوف به حوزه مسکن نموده است و صنعت هوانوردی مملکت را فی الواقع از طرفی به مدیرکل حوزه وزارتی خود و گروهی از جوانان و از طرفی دیگر به جریان های دارای قدرت و ثروت ، سپرده است که این دو گروه در مواردی همسو و در دیگر موارد ، مقابل یکدیگرند.

حلقه اول اخذ امتیاز ، به نام گروه دوم ثبت میشود که تحت پوشش نام نهادهای انقلابی ، جایگاه حاکمیت هوانوردی به نام سازمان هواپیمایی کشوری را بدست می آورند و یک ماه پس از آن نیز سرپرستی هواپیمایی جمهوری اسلامی ، به رئیس این سازمان محول میگردد که خود تعارض منافع نام دارد.

این جریان قدرت ، به دنبال تصاحب گلوگاه های هوانوردی و دیگر کرسی های تصدی است و با جریان تحت مدیریت مدیرکل حوزه وزارتی در تقابلی جدی است و لذا پس از گذشت بیش از ۳ ماه ، همچنان تکلیف مدیریت بزرگترین و قدیمی ترین شرکت هواپیمایی ملی کشور ، مشخص نشده است.

از آن سمت جریان تغییرات مدیران در بدنه وزارت راه و شهرسازی در حوزه حمل و نقل هوایی ، پس از سازمان هواپیمایی کشوری به شرکت فرودگاه ها و ناوبری هوایی ایران رسید.

شرکتی که حاکمیت ناوبری هوایی آسمان ایران و مدیریت ۵۳ فرودگاه کشور را برعهده دارد و از جمله شرکت های دارای ظرفیت تولید ثروت ، به خصوص ارزی برای کشور است.

با توجه به میزان حساسیت و جایگاه این شرکت در روابط استانی ، پارلمانی و درآمدزایی به خصوص ارزی و همچنین میزان مطالبات آن از شرکت های هواپیمایی ، طبیعی بود جریانات قدرت ، تشنه تصاحبش باشند و دو جریان اشاره شده با یک منافع مشترک ، به زورآزمایی پرداختند و نهایتاً فردی را که وابستگی تشکیلاتی ایشان به یک شرکت هواپیمایی خاص ، بر هیچ کس پوشیده نیست را به سرپرستی آن گماردند.

آن شرکت هواپیمایی خاص و گروه دوم که جایگاه حاکمیت هوانوردی را تصاحب نمودند ، یک رفتار مشترک دارند و خود را وابسته به نهادهای انقلابی معرفی میکنند.

حال این فرد کیست؟

قطعا در تحلیل های بعدی به جزییات بدان پرداخته خواهد شد اما مختصراً به حاکم شدن فساد تشکیلاتی ، اشاره میشود.

شروع دوره مدیریت فرودگاهی ایشان به ایام زلزله بم و اداره فرودگاه بم باز میگردد که راس تشکیلات فعلی و پل ارتباطی با شرکت هواپیمایی خاص ، در آن دوره ، مسئولیت اداره کل فرودگاه های استان کرمان را برعهده داشته است.

خوش خدمتی این فرد در روزهای سخت زلزله بم ، موجب جلب توجه آقایان شده و در دوره ریاست ایشان در فرودگاه بم ، امتیازات اساسی به گروه خودرو سازی کرمان خودرو ، در فرودگاه بم ، از جمله ترمینال اختصاصی ، داده میشود که هیچ قراردادی تا به امروز برای این واگذاری و بهره برداری ۱۸ ساله ، وجود ندارد.

پس از آن مدیرکل وقت فرودگاه های استان ، این فرد را به عنوان معاون خود به کرمان فرا میخواند و بعد از آن دوره و حمایت های مدیرکل حراستی فرودگاه های استان کرمان و البته شرکت هواپیمایی خاص مستقر در کرمان و نزدیک شدن به جریان مرحوم هاشمی رفسنجانی ، سرپرست فعلی شرکت فرودگاه ها ، پله های ترقی را به سرعت طی میکند. مدیرکل فرودگاه های استان های بوشهر و فارس و بعد مدیرکل فرودگاه حضرت امام ( ره ) ، پست های بعدی ایشان است که در هر دوره از مدیریت در هر یک از آنها و یا قبل آن، رفتارهای خاص منتهی به تصمیمات سازمانی ، منجر به بروز رخدادهایی میشود که در گزارش های بعدی بدان پرداخته خواهد شد و قطعا از چشم بیدار نهادهای امنیتی و نظارتی ، دور نمانده است.

اتفاقاتی چون واگذاری اراضی فرودگاهی به عنوان بیت المال به شرکت هواپیمایی خاص یاد شده ، درگیری با پایگاه نیروی هوایی در شیراز ، پروژه ترمینال فرودگاه شیراز و ریزش سقف آن ، واگذاری سرشار از تخلف ۵۵ هکتار فرودگاه زرقان فارس تا دیگر مسائل در فرودگاه حضرت امام (ره).

این فرد نهایتا در دوره وزارت عباس آخوندی و حمایت جریان شرکت هواپیمایی خاص ، به سمت معاونت برنامه ریزی و اقتصادی شرکت فرودگاه ها و ناوبری هوایی ایران منصوب میگردد. جایگاهی که حوزه بازرگانی و سرمایه گذاری فرودگاه ها را تحت پوشش و در واگذاری اماکن فرودگاهی ، اختیاراتی نانوشته و موثر را دارد.

واگذاری بهترین نقطه از فرودگاه مهرآباد به مجموعه بار شرکت هواپیمایی خاص و برنامه ریزی برای واگذاری کترینگ وابسته به آن شرکت در آن منطقه و دیگر اقدامات مشروح در گزارشات بعدی ، از آن جمله است.

وی پس از نصب در اولین گفتگوی رسانه ای خود از لزوم حفظ حقوق بیت المال و وصول مطالبات از شرکت های هواپیمایی سخن گفت. این در صورتی است که بزرگترین بدهکار به شرکت فرودگاه ها و ناوبری هوایی ایران ، با بیش از ۱۰۰۰ میلیارد تومان ، همان شرکت خاص است که در دوره مدیریت قبلی توسط اداره کل فرودگاه های خراسان رضوی ، با هدف پیش گیری از تضییع حقوق مردم ، برای وصول بیش از ۲۰۰ میلیارد از مطالبات به فرودگاه مشهد ، اقدام حقوقی و قضایی انجام میگردد که نهایتا به صدور حکم ممنوع الخروجی و جلب مدیرعامل آن شرکت هواپیمایی خاص ، منجر میشود.

پس از این رخداد و با فشارهای وارده از جانب آن شرکت و دیگر افرادی که حاکمیت هوانوردی را بدست گرفته بودند و رایزنی های شدید به واسطه راس تشکیلات سازمان یافته که به عنوان حلقه ارتباطی ما بین دستگاه ها ، شناخته می گردد ، مدیرعامل پیشین شرکت فرودگاه ها ، عزل و سرپرست فعلی بدون طی تشریفات قانونی از مراجع ذیصلاح امنیتی ، نصب میگردد و در اولین فرمان ، شکایت برای وصول مطالبات از آن شرکت هواپیمایی خاص ، پس گرفته میشود که لازم است در یک پرونده خاص ، دستگاه های نظارتی و به خصوص قوه عدالت قضائیه ، ورود نمایند.

در گزارش های تحلیلی بعدی ، به دیگر مسائل در این تشکیلات سازمان یافته که چون فسادی سیستمی است و به نام باند کرمانی ها شناخته میشود و یا با رفتاری نمایشی سعی بر نزدیک نمودن خود به جریانات حاکمیتی و دولتی دارد ، پرداخته خواهد شد که از جمله آن حضور سرپرست شرکت فرودگاه ها در دو سفر استانی رئیس جمهور محترممان به استان های گلستان و مازندران به فاصله ۱ هفته و تنها حضور در فرودگاه برای استقبال به بهانه بازدید از دو فرودگاه گرگان و ساری به فاصله ۱۲۰ کیلومتری بوده است. حال بماند که فرودگاه ساری با طبقه بندی ایمنی CAT 7 برای پذیرش هواپیمای پهن پیکر ایرباس ۳۴۰ ریاست جمهوری و نیازمند به CAT 9 فرودگاهی را مجاز اعلام نمودند که این مسئله مستقیما با تهدید برای امنیت ملی کشور و جانی سران دولت است که نیازمند به بررسی جدی نهادهای مرتبط است. و یا تجهیزات ناوبری بیش از نیمی از سامانه های ناوبری و طرح های پروازی فرودگاههای کشور که فاقد اعتبار و تایید می باشد و این بدان معناست قابلیت اطمینان در ترافیک پروازی نوروز ۱۴۰۱ با وجود سرپرستی از جنس غیر از درک تخصص و حساسیت ها اما از جنس حمایت و تامین منافع برخی جریان ها ، در شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران ، در حداقل سطوح ایمنی است و لذا قطعا شرایط آبستن اتفاقات نامترقبه است.