این بانگ آزادی است....
کد خبر : ۷۹۱۱
تاریخ انتشار: ۰۵ تير ۱۳۹۸ - ۱۳:۴۲ -26 June 2019
مهدی جعفری معتقد است: اگر کالای فرهنگی خوب و باکیفیتی بسازیم نباید نگران محل عرضه آن باشیم و الزامی ندارد که فیلم صرفاً در اکران موفق شود. اما کیفیت آثار ویدئویی کاهش پیدا کرده که بخشی از دلایل آن عدم‌حمایت صدا و سیماست.
به گزارش «آزادی» مهدی جعفری، کارگردان و فیلمساز سینما که به‌عنوان عضو هیأت انتخاب بخش فیلم‌های ویدئویی جشنواره فیلم شهر در حال بازبینی آثار رسیده به این جشنواره است از نزول کیفیت آثار سینمایی گفت و تصریح کرد: من که به‌تازگی آثار ویدیویی جشنواره شهر را مرور می‌کنم بدون تعارف می‌توانم بگویم که سطح کلی آثار چندان بالا نبود، اما میان این آثار فیلم‌هایی هم بودند که برای آن‌ها زحمت بسیاری کشیده شده بود و با وسواس زیادی کار شده بود. البته من معتقدم تفکیکی میان فیلم بلند سینمایی ویدئویی و سینمایی وجود ندارد، این تفکیک فعلاً به‌خاطر بوروکراسی و روند اداری در صدور پروانه یک فیلم اتفاق می‌افتد، با این حال فکر می‌کنم در همین قالب فیلم بلند ۸۰ یا ۹۰ دقیقه‌ای ویدئویی، می‌توان یک فیلم سینمایی خوب ساخت.
پدیده فیلم بلند ویدئویی کم‌رمق‌تر و کم‌جان‌تر شده است
وی افزود: چیزی که یک فیلم سینمایی را شاخص می‌کند نه بودجه آن است و نه نوع پروانه اعم از ویدئویی یا سینمایی بودن آن، چیزی که یک فیلم سینمایی را شاخص می‌کند، فیلمنامه و ساختار آن فیلم است. بعد از اینکه تلویزیون حمایت خود را از فیلم‌های بلند سینمایی ــ ویدئویی برداشت، به‌نظر می‌رسد در سال‌های اخیر پدیده فیلم بلند ویدئویی کم‌رمق‌تر و کم‌جان‌تر شده است، با این حال هنوز تلاش‌هایی در حال انجام شدن است. به‌طور کلی سطح آثاری که دیدم چندان بالا و قوی نیست، ولی برای آن تعدادی هم که خوب و درخور توجه بود زحمت زیادی کشیده شده که ارزشمند است.
کارگردان فیلم سینمایی «۲۳ نفر» ادامه داد: بعضی از فیلم‌های ویدئویی را که می‌دیدیم احساس می‌کردیم که آن فیلمساز به‌جای صرف هزینه و وقت برای یک فیلم ۹۰ دقیقه‌ای ویدئویی، می‌توانست یک فیلم کوتاه ۱۰ دقیقه‌ای خوب بسازد. در بعضی از آثار گویا نگاه فیلمساز جنبه آموزشی و یادگیری داشت تا اینکه نگاه جدی و حرفه‌ای داشته باشد.
فیلمساز به‌جای صرف هزینه و وقت برای یک فیلم ۹۰ دقیقه‌ای ویدئویی می‌توانست یک فیلم کوتاه ۱۰ دقیقه‌ای خوب بسازد
کارگردان فیلم سینمایی «اتمسفر» با اشاره به سطح کیفی آثار ویدئویی، عنوان کرد: به‌طور کلی، به‌جز موارد بعضی آثار از نظر سطح بازی‌ها، کارگردانی و موارد تکنیکی پایین بود و گاهی حتی از کیفیت فنی هم برخوردار نبودند، اصطلاحاً دم‌دستی ساخته شده بودند. البته شاید تصور عام در جامعه سینمایی ما این باشد که سطح فیلم‌های سینمایی ویدئویی یا تِله‌فیلم پایین است و قرار نیست بیشتر از این هم باشد، اما من با این موضوع مخالفم و معتقدم که حتی در همین قالب و فرم‌ها هم می‌توان فیلم خوب ساخت، چون قبلاً ساخته شده و کسانی بوده‌اند که با بودجه‌های کم توانسته‌اند فیلم‌های خوب در قد و قواره فیلم‌های سینمایی بسازند که حضور‌های بین‌المللی خوبی هم داشته باشد، با این حال بسیاری از آثار که فرستاده شده بودند با موضوع شهری مرتبط بودند.
این فیلمساز درباره اهمیت برگزاری جشنواره‌ها در کشور گفت: ما جشنواره‌های موضوعی زیادی داریم، به‌نظر من جشنواره فیلم شهر با اینکه هفتمین دوره را پیشِ‌رو دارد جزو معدود جشنواره‌هایی است که باید زودتر از این‌ها برگزار می‌شد و حتماً باید تداوم داشته باشد به‌دلیل اینکه بسیاری از آثاری که امروزه فیلمسازان ما (به‌خصوص فیلمسازان جوان) می‌سازند در حوزه اجتماعی و در ارتباط با شهر است. به‌نظرم بهتر است این آثار در جایی مثل جشنواره فیلم شهر از لحاظ ساختاری و محتوایی به‌صورت تخصصی‌تر ارزیابی شوند. برای همین برگزاری جشنواره شهر و تداوم آن را برای سینمای ایران ضروری می‌دانم. همچنین فیلم‌هایی که بدنه سینمای ایران را تشکیل می‌دهند و گاهی هم وجهه بین‌المللی دارند اکثراً در ژانر اجتماعی هستند که با موضوعات شهری هم مرتبط است.
لزوم حمایت تلویزیون از آثار ویدئویی
مدیر فیلمبرداری فیلم سینمایی «به‌وقت شام» درباره نحوه عرضه آثار ویدئویی گفت: پیش از این تلویزیون در این زمینه فعال بود و اکنون هم ممکن است باشد. اما اکنون خوشبختانه نگرانی چندانی برای محل عرضه این گونه آثار وجود ندارد. در حال حاضر بیشتر فیلم‌ها اعم از ویدئویی، انیمیشن، سینمایی کوتاه و مستند از طریق فضای مجازی و اینترنت چه به‌صورت VOD و چه به‌صورت پخش‌کننده‌های دیگر قابل عرضه است. خریدار و پخش‌کننده این فیلم‌ها وجود دارند و نباید نگران عرضه آن بود.
وی اضافه کرد: اگر ما کالای فرهنگی خوب و باکیفیتی بسازیم، مطمئناً جای عرضه آن وجود دارد و الزامی ندارد که فیلم صرفاً در اکران موفق شود. البته نمی‌توان منکر این بود که اکران یک اثر هم از لحاظ اقتصادی و هم از طریق جذب مخاطب می‌تواند اتفاق خوب و تأثیرگذاری برای فیلم رقم بزند. اکنون شرایطی فراهم شده که فیلم‌های ویدئویی می‌توانند اکران محدودی در بخش هنر و تجربه داشته باشند، اما مهم‌تر از آن مدیومی مثل تلویزیون یا فضای مجازی است که فضای مجازی طرفدار بیشتری دارد و اگر یک فیلم بگیرد و سروصدا کند قطعاً می‌تواند مخاطب خود را در فضای مجازی پیدا کند.
پدیده فیلم بلند ویدئویی کم‌رمق‌تر و کم‌جان‌تر شده است
وی افزود: چیزی که یک فیلم سینمایی را شاخص می‌کند نه بودجه آن است و نه نوع پروانه اعم از ویدئویی یا سینمایی بودن آن، چیزی که یک فیلم سینمایی را شاخص می‌کند، فیلمنامه و ساختار آن فیلم است. بعد از اینکه تلویزیون حمایت خود را از فیلم‌های بلند سینمایی ــ ویدئویی برداشت، به‌نظر می‌رسد در سال‌های اخیر پدیده فیلم بلند ویدئویی کم‌رمق‌تر و کم‌جان‌تر شده است، با این حال هنوز تلاش‌هایی در حال انجام شدن است. به‌طور کلی سطح آثاری که دیدم چندان بالا و قوی نیست، ولی برای آن تعدادی هم که خوب و درخور توجه بود زحمت زیادی کشیده شده که ارزشمند است.
کارگردان فیلم سینمایی «۲۳ نفر» ادامه داد: بعضی از فیلم‌های ویدئویی را که می‌دیدیم احساس می‌کردیم که آن فیلمساز به‌جای صرف هزینه و وقت برای یک فیلم ۹۰ دقیقه‌ای ویدئویی، می‌توانست یک فیلم کوتاه ۱۰ دقیقه‌ای خوب بسازد. در بعضی از آثار گویا نگاه فیلمساز جنبه آموزشی و یادگیری داشت تا اینکه نگاه جدی و حرفه‌ای داشته باشد.
فیلمساز به‌جای صرف هزینه و وقت برای یک فیلم ۹۰ دقیقه‌ای ویدئویی می‌توانست یک فیلم کوتاه ۱۰ دقیقه‌ای خوب بسازد
کارگردان فیلم سینمایی «اتمسفر» با اشاره به سطح کیفی آثار ویدئویی، عنوان کرد: به‌طور کلی، به‌جز موارد بعضی آثار از نظر سطح بازی‌ها، کارگردانی و موارد تکنیکی پایین بود و گاهی حتی از کیفیت فنی هم برخوردار نبودند، اصطلاحاً دم‌دستی ساخته شده بودند. البته شاید تصور عام در جامعه سینمایی ما این باشد که سطح فیلم‌های سینمایی ویدئویی یا تِله‌فیلم پایین است و قرار نیست بیشتر از این هم باشد، اما من با این موضوع مخالفم و معتقدم که حتی در همین قالب و فرم‌ها هم می‌توان فیلم خوب ساخت، چون قبلاً ساخته شده و کسانی بوده‌اند که با بودجه‌های کم توانسته‌اند فیلم‌های خوب در قد و قواره فیلم‌های سینمایی بسازند که حضور‌های بین‌المللی خوبی هم داشته باشد، با این حال بسیاری از آثار که فرستاده شده بودند با موضوع شهری مرتبط بودند.
این فیلمساز درباره اهمیت برگزاری جشنواره‌ها در کشور گفت: ما جشنواره‌های موضوعی زیادی داریم، به‌نظر من جشنواره فیلم شهر با اینکه هفتمین دوره را پیشِ‌رو دارد جزو معدود جشنواره‌هایی است که باید زودتر از این‌ها برگزار می‌شد و حتماً باید تداوم داشته باشد به‌دلیل اینکه بسیاری از آثاری که امروزه فیلمسازان ما (به‌خصوص فیلمسازان جوان) می‌سازند در حوزه اجتماعی و در ارتباط با شهر است. به‌نظرم بهتر است این آثار در جایی مثل جشنواره فیلم شهر از لحاظ ساختاری و محتوایی به‌صورت تخصصی‌تر ارزیابی شوند. برای همین برگزاری جشنواره شهر و تداوم آن را برای سینمای ایران ضروری می‌دانم. همچنین فیلم‌هایی که بدنه سینمای ایران را تشکیل می‌دهند و گاهی هم وجهه بین‌المللی دارند اکثراً در ژانر اجتماعی هستند که با موضوعات شهری هم مرتبط است.
لزوم حمایت تلویزیون از آثار ویدئویی
مدیر فیلمبرداری فیلم سینمایی «به‌وقت شام» درباره نحوه عرضه آثار ویدئویی گفت: پیش از این تلویزیون در این زمینه فعال بود و اکنون هم ممکن است باشد. اما اکنون خوشبختانه نگرانی چندانی برای محل عرضه این گونه آثار وجود ندارد. در حال حاضر بیشتر فیلم‌ها اعم از ویدئویی، انیمیشن، سینمایی کوتاه و مستند از طریق فضای مجازی و اینترنت چه به‌صورت VOD و چه به‌صورت پخش‌کننده‌های دیگر قابل عرضه است. خریدار و پخش‌کننده این فیلم‌ها وجود دارند و نباید نگران عرضه آن بود.
وی اضافه کرد: اگر ما کالای فرهنگی خوب و باکیفیتی بسازیم، مطمئناً جای عرضه آن وجود دارد و الزامی ندارد که فیلم صرفاً در اکران موفق شود. البته نمی‌توان منکر این بود که اکران یک اثر هم از لحاظ اقتصادی و هم از طریق جذب مخاطب می‌تواند اتفاق خوب و تأثیرگذاری برای فیلم رقم بزند. اکنون شرایطی فراهم شده که فیلم‌های ویدئویی می‌توانند اکران محدودی در بخش هنر و تجربه داشته باشند، اما مهم‌تر از آن مدیومی مثل تلویزیون یا فضای مجازی است که فضای مجازی طرفدار بیشتری دارد و اگر یک فیلم بگیرد و سروصدا کند قطعاً می‌تواند مخاطب خود را در فضای مجازی پیدا کند.
منبع: تسنیم
ارسال نظر