دو جریان سیاسی در انتظار تصمیم لاریجانی: 98 یا 1400؟

سرعت تحولات سیاسی ایران در هفته‌های منتهی به انتخابات به قدری بالا است که به طور معمول موجب می شود گمانه‌زنی‌های سال قبل اشتباه از آب درآید. انتخابات 98 اما شاید تا حدی متفاوت باشد. به طور خاص تغییر و تحولات در اردوگاه اصولگرایی از زمستان 97 آغاز شد و به قدر جدی بود که نمی توان انتظار داشت شاهد تحولات جدی تر از آن باشیم. هر یک تحولات یا بهتر بگوییم انتصابات اخیر، بدون شک تاثیر قابل توجهی در انتخابات آتی خواهد داشت. شاهد آنکه برخلاف همه شایعات و اخبار غیررسمی درباره حضور ابراهیم رئیسی در مجلس یازدهم و رقابت وی برای کسب کرسی ریاست؛ شاهد انتصاب وی بر مسند قاضی القضات بودیم و این یعنی یکی از اصلی ترین مهره های اصولگرایان کنار نشست.

به گزارش «آزادی»، فقط این نبود و دیدیم که سکان سازوکار ابداعی رئیسی یعنی شورای وحدت که گفته می شد قرار است جای جمنا را بگیرد به حداد حال سپرده شد. در کنار هم قرار دادن این دو موضوع می تواند به این نتیجه رسید حداد عادل سرلیست اصولگرایان و گزینه آن ها برای تصدی مجلس است. این گمانه وقتی منطقی تر می شد که باور کنیم علی لاریجانی میلی به حفظ این کرسی نداشته و ترجیح می دهد که شانس خود را در انتخابات 1400 امتحان کند. مصوبه اخیر مجلس مبنی بر ممنوعیت نمایندگی مجلس بعد از سه دوره مجلس و همراهی لاریجانی با طراحان آن؛ این گمانه را تقویت می کند.

بدیهی است که عزیمت لاریجانی از بهارستان به پاستور معادلات دو جریان سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب را در هر دو انتخابات 1400 و 98 تغییر می دهد. صرف نظر لاریجانی از ریاست قوه مقننه دست اصولگرایان را برای تصدی بر این قوه باز می گذارد و به اصلاح طلبان فرصت می دهد که یک بار دیگر با بهره گیری از تاکتیک ائتلاف خود را در قوه مجریه سهیم کنند.

لاریجانی در صورت ائتلاف با هر کدام از جریان های سیاسی برنده می شود اما اصلا به نظر نمی رسد که اصولگرایان میلی به حمایت از او داشته باشند. لاریجانی اگرچه اصولگرا است اما چندی است که در این جریان جایی ندارد. لاریجانی چهره محبوب و مردمی هم نیست اما ممکن است که مورد حمایت اصلاح طلبان قرار بگیرد. دلیل این حمایت نیز مثل روز روشن است. طیفی از اصلاح طلبان اصرار دارند که در قدرت حضور مستمر داشته باشند و برخلاف امثال حجاریان حاضر هستند جنس بنجل بخرند اما دست خالی از بازار برنگردند. این طیف نه امیدی به عبور کاندیدای ایده آل خود از فیلتر شورای نگهبان ندارند و نه تحریم انتخابات را متناسب با گفتمان اصلاح طلبی می دانند. نمی توان به ضرس قاطع گفت اما گمان می رود که این گروه در صورت کاندیداتوری لاریجانی از او حمایت می کنند.

برخی از اصلاح طلبان اما نمی‌خواهند باور کنند که ممکن است روزی برای پیروزی لاریجانی تلاش کنند و از خیر گزینه تمام اصلاح طلب بگذرند. برای همین هم صحبت در این باره را زودهنگام دانسته و ترجیح می دهند تا وقت موعود صبر کنند. آذرمنصوری قائم مقام حزب اتحاد ملت در این گروه قرار می گیرد. او با بخش نخست سناریور مذکور یعنی ورود لاریجانی به انتخابات 1400 موافق است اما پیش بینی درباره رویکرد اصلاح طلبان در برابر این کاندیداتوری را زودهنگام می داند. او در گفت و گو با «آزادی» گفت: « به نظر من لاریجانی اصراری بر بودن در مجلس نخواهد داشت و احتمالا در انتخابات 98 شرکت نمی کند. رای موافق او به منع نمایندگی سه دوره ای ها نیز این موضوع را اثبات می کند.»

وی با اشاره به اینکه « حضور لاریجانی در ۱۴۰۰بسیار محتمل خواهد بود» گفت: « برای قضاوت در رفتار اصلاح طلبان در انتخابات آتی زود است».

منصوری از جمله اصلاح طلبانی است که امید دارد تا بزرگان این جریان در صورت مساعد نبودن فضای انتخابات؛ کنارگیری را به حمایت از اصولگرایان میانه رو ترجیح دهند. او گفت : «حضور اصلاح طلبان در انتخابات۱۴۰۰ بستگی به شرایط و اقتضائات کشور دارد.مطلوب ما انتخابات آزاد است .این حضور اقتضائی در انتخابات ۹۲و ۹۶ متناسب با این اقتضائات موجب حضور و مشارکت مردم شد.وقتی بعد از انتخابات ۹۶اینچنین بر نهادهای انتخابی ما فشار وارد می شود که عملا از عهده تامین مطالبات حداقلی مردم هم بر نمی آیند، به طور قطع بر مشارکت مردم در انتخابات آینده تاثیر گذار خواهد بود. همان طور که آقای خاتمی گفتند دیگر با این رویه نمی توان حداقل انتظار مشارکت حداکثری مردم را داشت.بنابر این برای قضاوت در مورد رفتار اصلاح طلبان در انتخابات ۱۴۰۰زود است.»