*
فصل انتخابات رسید و اصولگریان یک بار دیگر با چالشی به نام «وحدت» مواجهاند. سیاسیون این جریان در هر طیفی از ضرورت وحدت میگویند اما وقت عمل که میرسد نشانی از همراهی دیده نمیشود. سازوکارهایی مثل جمنا را تشکیل میدهند اما مقبول همه طیفها نمیافتد. شاهد آنکه این تشکل سیاسی از آخرین آزمون خود سربلند بیرون نیامد و در شرایطی ابراهیم رئیسی را به عنوان کاندیدای واحد معرفی کرد که موتلفه گزینه خود را به میدان فرستاده بود. جبهه پایداری از ابتدا همراه نشد و قالیبافیها بعد از انتخابات شروع به انتقاد از پدرخواندهها کردند.
به گزارش «آزادی»، جمنا با وجود این شکست کمر به ترمیم خود بست و جلساتی نیز تشکیل داد اما این طور که معلوم است موفق نشد. برگزار نشدن کنگره این تشکل که قرار بود در اسفند ماه برگزار شود، میتواند یکی از نشانههای حذف آن باشد. دومین نشانه نیز تشکیل شورایی به نام وحدت حول محور رئیسی بود. همان جلساتی که مدتها به صورت هفتگی تشکیل جلسه داد و حتی فهرستی 150 نفرهای را برای ورود به انتخابات مجلس تهیه کرد. رفتن رئیسی به قوه قضاییه اما روال کار این تشکل را نیز تحت تاثیر قرار داد. بر اساس اخبار رسمی ریاست این شورا به حداد عادل سپرده شده است اما مشخص شدن رئیس جدید برای موفقیت این شورا در وحدت آفرینی میان اصولگرایان کافی نیست. به خصوص اینکه حداد عادل از جمله چهره ها سیاسی اصولگرا است که تا کنون موفقیت چندانی در این زمینه به دست نیاورده است.
سومین و مهم ترین نشانه از دور بودن رویای وحدت اصولگرایان اظهارات مرتضی آقاتهرانی دبیرکل جبهه پایداری است. به گفته این طیف از حالا جلسات خود را تشکیل داده و در حال شناساسی گزینه های اصلح در شهرستان ها هستند. ورود جبهه پایداری به عنوان طیفی که در برهم زدن وحدت اصولگرایان ید طولایی دارد، به عرصه انتخاب اصلحها یعنی آن ها قصد دارند از جمنا و شورای وحدت جلو افتند و با این حساب بعید است که وحدتی حاصل شود.
سخنان و دلخوری قالیباف از پدرخواندههای این جریان و فعالیتهای انتخاباتیاش که از حالا شروع شده را نیز نمیتوان نادیده گرفت.
هیچ کدام از این نشانهها مانع از آن نیست که فعالان سیاسی اصولگرا واقع بین شده یا به قول آقاتهرانی به خود آیند. آنها همچنان از وحدتی که در دسترس است میگویند و بعضا آرمانگرایی را به آنجا میرسانند که به وحدت میان دو جریان سیاسی کشور فکر کنند. محسن کوهکن عضو فراکسیون ولایی مجلس یکی از همین افراد است. او در گفت و گو با «آزادی» گفت: «نفس اینکه کسی مردم، گروهها ، مسئولین یا مجموعهها را به وحدت و همدلی دعوت کند ، با هر ایده ای مثبت ارزیابی میشود. همان طور که در نقطه مقابله ممدوح نیست اگر کسی گروه ها را به واگرایی تشویق کند. حال اگر اصل مطلب یعنی هم گرایی و اتحاد صحیح است، باید در مسیری گام برداشت و سازوکارهایی را مشخص کرد که توفیق حاصل شود».
وی افزود: « اتحاد و وحدت و همگرایی ابتدا در دورن خود مجموعهها مفهوم دارد و بعد برای مواجه با دیگران و رقبا. وحدت، عدم واگرایی و ... هریک تفاسیری دارد و میتواند حداکثری باشد.طبیعتا وقتی جریانات سیاسی از اتحاد صحبت میکنند هدفشان این است که سمت و سوی یک تفاهم صد درصدی بروند زیرا اگر یک مجموعه از مجموعه آرا و افکار متفاوت تشکیل شود باید بخشی از نیروی خود را صرف رسیدن به باور مشترک کند و این خود هزینه زا است. از سوی دیگر رسیدن به وحدت صد در صدی در دورن یک جریان موجب میشود که افراد در آن موضوع خاص با گامهای محکم جلو بروند و این نیروی آنها را مضاعف میکند و موفقیتهای بیشتری به همراه دارد».
این نماینده اصولگرای مجلس با تاکید بر اینکه گام دوم ایجاد وحدت میان دو جریان فکری است، توضیح داد: «بدون شک اگر دو جریان فکر زیر سقف انقلاب باشند مزایای بیشتری دارد و این در یک نگاه بی غرض و منصفانه دیده میشود. اگر باورهای هر دو جریان را آنالیز کنیم وجوه اشتراک و افتراقی دارند. شیطان صفتها میگویند روی بخش افتراق تاکید کنید اما عقل سلیم میگوید روی اشتراکات تمرکز کرده و به سوی همگرایی بروید. در سالی که انتخابات مجلس و مجلس خبرگان را داریم باید به دنبال اتحاد و انسجام باشیم.»
وی در پاسخ به اینکه اگر قرار بر اتحاد دو جریان فکری باشد، تکلیف رقابت های سیاسی و انتخاباتی چه میشود؟ گفت: «این اتحاد نسبی است و میتواند صد در صد نباشد اما کم ترین مرحله آن ائتلاف است.»
کوهکن در پاسخ به این که مگر ائتلاف اصلاح طلبان و اصولگرایان ممکن است؟ گفت: «حداقل میتواند روی این مطلب که یکدیگر را تخریب و تضعیف نکنند، به اتفاق نظر برسند. خود این هم نشان دهنده عقلانیت است».
این نماینده مجلس در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه اصولگرایان برای اتحاد درون جریانی خود چه تلاشی میکنند و چطور میخواهد به این هدف برسند، گفت: «همه مدعی هستند که برای مردم و خدمت به کشور کار می کنند . برای این کار نیز مجموعه ای را ایجاد کرده اند که در مورد اصول آن اتفاق نظر دارند. شاید در مورد مسائل فرعی اختلاف نظرهایی باشد اما اگر چارچوب اصلی مشخص باشد، میتوان به اتحاد رسید و میزان کارآمدی آنها بیشتر می شود».
وی در پاسخ به اینکه ساز و کار مورد نظر اصولگرایان برای مشخص کردن چارچوبهای کلی و ایجاد اتحاد در قالب آن چیست؟ گفت: «کاملا مشخص است که اگر ساز و کار انتخابی مبتنی بر شرع ، اخلاق وقانون باشد حتما موفق خواهد بود».
کوهکن در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه آیا مصداق چنین ساز و کاری برای اصولگرایان جمنا است؟ گفت: «حرف از جمنا نیست. اصولگرایان از هر دوره از انتخابات با یک شکل و یک فرآیند خاص ورود کرده اند. از حالا معلوم نیست که در انتخابات بعدی از چه ساز و کار و فرآیندی استفاده می کنند. ممکن است که اصلا با یک فرآیند جدید وارد انتخابات شوند اما وجه مشترک همه فرآیندها آن است که کار جمعی عامل موفقیت است».
وی ضمن ابراز خوشبینی به ایجاد وحدت میان اصولگرایان قبل از انتخابات آتی گفت: «من امیدوارم که هر دو جریان فکری موجود در کشور با بهره گیری از تجارب چهل ساله خود با شیوه های درست تر و منطقی تر از گذشته به صحنه بیایند».
این فعال سیاسی اصولگرا در واکنش به اینکه سخن گفتن از اتحاد دو جریان فکری اصلاح طلب و اصولگرا مصداق آرمانگرایی است، گفت: «هر جریان سیاسی قبل از هر چه به دوام و بقای خود فکر می کند و رمز بقا برای هر دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا این است که گذشته خود را تحلیل کرده و با رفع نقاط ضعف ، نقاط قوت خود را پوشش دهند تا روی ریل تفاهم و گفت و گو با رقبای خود حرکت کنند.»