به گزارش
«آزادی» فرنوش حقانی پور با اشاره به تاثیر فضای قرنطینه خانگی بر روابط زناشویی، اظهار کرد: سازمان بهداشت جهانی برای بهبود اوضاع زوجین در فضای قرنطینه توصیههایی دارد، زیرا این نگرانی وجود دارد که زیاد ماندن در خانه موجب افزایش مشکلات زوجین شود.
وی طلاق عاطفی را زمینه طلاق کرونایی دانست و افزود: زوجینی که قبلا دچار طلاق عاطفی بودند، ممکن است تنشهای شرایط جدید فرصت سازش را از بین ببرد و اوضاع آنان را بدتر کند و مشکلات بروز بیشتری داشته باشد.
این روانشناس، با بیان اینکه امروز اضطراب و استرس بیشتر از آسیب کرونا به مردم ضرر میزند، تصریح کرد: زوجهایی که دارای اختلاف هستند بیشتر از گذشته جر و بحث میکنند و بر سر مسائلی که قبلا موضوع اختلاف نبوده مانند انتخاب برنامه تلویزیونی، ساعت خواب و بیداری، غذا خوردن و...، اختلاف جدید پیدا میکنند.
حقانی پور، شیوع بیماریهای مسری مانند کرونا را با افزایش خشونت همراه دانست و عنوان کرد: گاهی زوجین طرف مقابل را به واسطه رعایت نکردن بهداشت عامل مبتلا شدن خود میدانند. همچنین روزهای کرونایی روابط زناشویی برخی از زوجین را دستخوش مشکل کرده است. در واقع اضطراب ناشی از مبتلا شدن به کرونا میزان تحریک جنسی زوجین را ضعیفتر میکند و علاقه آنان به روابط زناشویی کم میشود. عدم رسیدگی ظاهری و شلختگی و مضطرب بودن نیز جاذبههای جنسی زوجین را تحت تاثیر قرار میدهد.
وی با اشاره به نقش قرنطینه در افزایش چالشهای خانگی، خاطرنشان کرد: زن و شوهر بیشتر در کار هم دخالت میکنند و پا پیچ هم میشوند، زیرا این روزها رفت و آمدهای ما کم شده و برون ریزی با دیگران نداریم لذا باید بخشندهتر باشیم و سخاوت را تمرین کنیم.
این مشاور خانواده، از زن و شوهرها خواست بیشتر هوای هم را داشته باشند و تاکید کرد: زوجین به این نکته توجه کنند که هرچقدر تحت فشار هستند، طرف مقابل آنان نیز تحت فشار است و باید هیجان ناخوشایند را به رسمیت بشناسیم و اضطراب و غمگینی را بپذیریم و بدانیم این تجربه نیز میگذرد و توقع بی جا از همسر نداشته باشیم، زیرا همسر مسئول تمام نیازهای ما نیست و همه ما مسئول خودمان هستیم.
حقانی پور، آشپزی کردن، فیلم دیدن و کتاب خواندن را تفریحات خوشایند دانست و اضافه کرد: این روزها به بازیهای فکری توصیه میشود، زیرا تعامل اعضای خانواده را بالا میبرد.
وی از زوجین خواست عاشقی را تمرین کنند و گفت: عشق در پارادایم ظهور انسان خلاق یک بروز متفاوت دارد و نباید در فضای ایده آل دنبال عشق باشیم، بلکه در فضای زندگی امروز عشق در کارهای ساده همچون حرف زدن و چای نوشیدن است لذا باید عشق را یک فضیلت اکتسابی بدانیم که محصول اراده آدمی است.