به گزارش قانون، مراسم روز جهاني كارگر در ايران شايد متفاوت با هر نقطه
ديگري از دنيا برگزار مي شود. سال هاست كه مراسم اين روز، تحت الشعاع مجوز
داشتن يا نداشتن آن قرار گرفته و با وجود اهميت داشتن این روز، چندان مورد
توجه رسانه اي قرار نمي گيرد. اين مراسم اما روز گذشته درخيابان انقلاب و
با حضور جمع زيادي از كارگران برگزار شد و چون هميشه، بيان اعتراضات كارگري
نسبت به معيشت آن، مطلوب نبودن
محيط هاي كار، بيمه و بازنشستگي و از
همه مهم تر امنيت شغلي كارگران ، بخش برجسته مراسم بود. موضوعي كه صحبت هاي
«عليرضا محجوب» ، دبير كل خانه كارگر و نماينده مردم تهران در مجلس
شوراي اسلامي نيز رنگي دیگر به آن داد و وقتي از تهديد ناامني شغلي بيش از
400 هزار كارگر در ايران سخن گفت، داغ دل جماعت كارگر بيش از پيش تازه شد.
وي با اشاره به انعقاد قراردادهای موقت و حجمی كارگران تصريح كرد: همه ما
کارگران یک هدف مشترک داریم و آن امنیت شغلی است. امروز بیش از ۴۰۰ هزار
نفر فاقد امنیت شغلی هستند و در آینده بیش از یک میلیون نفر دیگر به این
آمار اضافه میشوند.دیوان عدالت اداری ملزم است رای خود را درخصوص تبصره ۱ و
۲ ماده ۷ باطل کند زیرا مهمترین عارضه ما امنیت شغلی است. محجوب به مشکل
سالخوردگی در دهههای آینده ايران اشاره و تاكيد كرد:کمیته امداد امام
خمینی(ره) در یکی از گزارش های خود آماری ارائه کرده که مطابق این آمار تا
سال ۱۴۱۵ حدود ۲۵ درصد از جمعیت کشور در سنین سالخوردگی قرار خواهند داشت
که متاسفانه هیچ اندیشهای برای آنها نشده است. از اینرو معیشت یکی از
مشکلات ماست و موانع فراوانی پیش روی مان از جمله استمرار اشتغال و معیشت
کارگران وجود دارد.وي با تاکید بر اینکه بزرگترین آرمان مجموعه خانه کارگر
جلب رضایتمندی کارگران است، گفت: امروز کارگران شاغل و بازنشسته در وضعیتی
قراردارند که نمیتوانند رضایتمندی خود را اعلام کنند و تلاش ما باید جلب
رضایتمندی آنها باشد. از اینرو بنده از تمام دستگاههای اجرایی میخواهم
ما را در تحقق این مهم یاری برسانند. صحبت هاي محجوب با استقبال كارگران و
حاضران در تجمع كارگري ميدان انقلاب همراه شد كه همزمان شعار مي دادند و
خواسته هاي خود را در دست نوشته ها و پلاكاردهاي خود مطرح
مي كردند.
اصلاح قراردادهای موقت کار از طریق اجرای کامل تبصرههای ۱ و ۲ ماده ۷
قانون کار، حمایت از کالاهای ایرانی وعملیاتی شدن تولید و اقتصاد مقاومتی،
توجه به مطالبات صنفی کارگران و معلمان و به رسمیت شناخته شدن حق آزادی
فعالیتهای صنفی کارگری از جمله خواستههایی بود که کارگران روز گذشته در
راهپيمايي روزكارگر در تهران مطرح كردند. همچنين، شعار «رئيس جمهور ما
برس به فرياد ما» بارها در زمان برگزاری راهپيمايي و تجمع از سوي كارگران
شنيده شد. شعاري كه در سال هاي قبل نيز از سوي كارگران خطاب به دولت هاي
وقت داده
مي شد اما همچنان مطالبه جدي آنها به شمار مي رود.
شرمندگي با 15 ساعت كار در روز
در
جريان راهپيمايي ديروز، روز كارگر، برخي نمايندگان صنفي كارگري نيز به
بيان اظهارات و خواسته هاي صنفي خود پرداختند و از آن جمله«حسن صادقي»،
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری با بيان اينكه کارگران با ۱۵ ساعت کار
هنوز شرمنده خانواده هستند، تصريح كرد: ما شاهد دور بطلان در روابط کار در
تامین اجتماعی هستیم نه شاهد امنیت شغلی و تامین معاش بازنشستگان. کجای
دنیا نیروی کار ۱۵ ساعت، ۱۷ ساعت کار میکند ولی جزو دهکهای پایین جامعه
است. مگر نه اینکه کار شرافت است پس چرا نیروی کار باید شرمنده خانوادهاش
باشد.وی با بیان اینکه دولتها هرگز خودشان را متعهد به اجرای وظایفی که در
قبال کارگران داشتهاند ندانستهاند، گفت: ما انتظار داریم دولت روحانی با
زبان خوشتری با ما سخن بگوید، به عنوان نمونه گرچه به رسمیت شناختن حق
راهپیمایی بدون مجوز برای کارگران قابل تقدیر است اما کافی نیست. اولین
خواسته ما نگاه توأم با تکریم و حفظ جایگاه نیروی کار است. پس از آن ما
نیازمند تحول در نظام مزدی هستیم. نظاممند کردن قراردادهای موقت یکی دیگر
از خواستههای محوری ماست چرا که در ایران با نام قرارداد موقت بردهداری
میکنند . جای بسی تاسف است که بازرسی وزارت کار نیز جلوی این بردهداری
نوین را نمیگیرد.وی در ادامه به مشکلات موجود در حوزه بازنشستگی اشاره کرد
و گفت: دولتها با بیتوجهی زمینه ورشکستگی تامین اجتماعی را فراهم
آوردهاند؛ چرا دولت گذشته با ۷۰۰ میلیارد درآمد، مطالبات تامین اجتماعی را
پرداخت نکرد و دقیقا به خاطر همین کسری بودجههاست که اکنون ۲ ماه از سال
جدید گذشته ولی هنوز تکلیف افزایش مستمری بازنشستگان معلوم نشده است.ما در
زمینه مطالبات تامین اجتماعی بزرگترین طلبکار دولت هستیم ولی دولتها برای
ما ارزنی ارزش قائل نیستند و ما همینجا هشدار میدهیم که اگر مشکل
صندوقهای بیمهای حل نشود بزرگترین چالش سال ۱۴۰۰ بحران تامین اجتماعی و
صندوقهای بیمهای خواهد بود.