«درویش» از ایده مهار آتش با دوچرخه های برقی می گوید

غلامرضاهاشمی فرد|تحریریه آزادی: محمد درویش فعال محیط زیست و عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، در گفتگوی اختصاصی با «آزادی» از ایده ای نو برای مهار آتش در جنگلها می گوید که علاوه بر کاهش آلودگی،برای حیات وحش و طبیعت هم شیوه سالمتری است.در این راهکار که قرار است برای اولین بار در سردشت به کار گرفته شود،در مسیرهای صعب العبور جنگلها به جای موتورسیکلت از دوچرخه های ویژه ای استفاده می شود که به امکاناتی مانند کوله پشتی اطفا حریق مجهز هستند.

محمد درویش: «با مشورت دوستانم در بنیاد توسعه صلح و مهربانی سردشت و نیز گروه سازنده دوچرخه‌های برقی در پژوهشکده دانشگاه صنعتی شریف، تصمیم گرفتیم یگان حفاظت از جنگل‌های سردشت را به ظرفیت ۳۰دوچرخه کوهستان برقی شکل دهیم که جملگی مجهز به کوله‌های مخصوص اطفای حریق و تن‌پوش‌های مقاوم در برابر آتش باشند».

این پژوهشگر محیط زیست، با اشاره به آتش سوزیهایی که در منطقه زاگرس در حال رخ دادن است، شرایط امسال را بنا به دلایلی وخیم تر از گذشته می داند. او در این رابطه می گوید:« امسال،پوشش های علفی یک ساله ،به دلیل بارندگی های خوبی که شاهد بودیم، خیلی بیشتر از سالهای پیش هستند.با خشک شدن این حجم زیاد از علف،رویشگاههای جنگلی تبدیل می شوند به یک انبار کاه آماده ی اشتعال».
او در ادامه با کافی ندانستن اقدامات مسئولین زیربط،معتقد است تمهیدات لازم برای اینگونه آتش سوزیها دیده نمی شود.«رییس سازمان محیط زیست صراحتا گفته است سرمایه گذاری برای مهار آتش در جنگلهای ایران توجیه اقتصادی ندارد.به این ترتیب وقتی متولی محیط زیست کشور چنین حرفی را می زند،دوستداران محیط زیست برای حل این مشکل دیگر امیدی به دولت ندارند و به مردم پناه می آورند».
او افزود:« وقتی مردم بی توجه ای متولیان را نسبت به مساله مهار آتش می بینند،خودشان آستینهای همت را بالا می زنند که نمونه اش را بارها در جنگلهای بلوط سرشت شاهد بودیم.»

این کنشگر محیط زیست،معتقد است با وجود بلند همتی مردم شهرستان سرشت در مهار آتش،مشکلاتی نیز بوجود آمده است. «در منطقه سردشت مردم به محض بروز حادثه،با موتورسیکلت هایشان به سرعت برای مهار آتش ،خود را به محلهای آتش سوزی می رسانند.اما بر اثر گرمای شدیدی که در آن مناطق ایجاد می شود، موتورسیکلت ها به یک دینامیت متحرک تبدیل می شوند که متاسفانه در موارد بسیاری به انفجار منفجر شدند».

او افزود:«به این ترتیب،هم جان و مال موتورسواران فداکار در معرض خطر جدی قرار می گیرد و هم ابعاد آتش گسترده تر می شود.» او تاکید کرد:« در موارد بسیاری،این افراد به دلیل نداشتن هرگونه کوله پشتی و لباسهای اطفا حریق،دچار سوختگی شدند و حتی جانشان را از دست دادند».

این فعال محیط زیست تصریح می کند که مجموعه این عوامل باعث شد پس از مشورت با اعضای بنیاد صلح و مهربانی در سردشت ،حرکتی نو را آغاز کنند به این امید که الگوی مناسبی شود برای یگانهای مردمی حفاظت از جنگلهای زاگرس.

او در این زمینه توضیح می دهد:« از آنجایی که وظیفه یگانهای مردمی این است که با کمک داوطلبان در رویشگاههای جنگلی گشت بزنند، به این فکر افتادیم که بهتر است به جای موتورسیکلت از دوچرخه های برقی استفاده شود».

درویش در ادامه، مزیتهای این دوچرخه ها را اینگونه تشریح کرد:«استفاده از دوچرخه علاوه بر این که از خطراتی که گفته شد جلوگیری می کند، برخلاف موتورسیکلت ،هیچگونه آلودگی صوتی ایجاد نمی کنند،که این امر برای حیات وحش و طبیعت هم مفید است».
او با اشاره به طراحی نوعی دوچرخه کوهستانی برقی که قرار است در قسمتهای صعب العبور جنگلهای سردشت حرکت کنند می گوید:« با توجه به اینکه این دوچرخه ها برای اولین بار است که به این منظور طراحی شدند، امیدواریم بتوانیم با ظرفیتی که در سردشت در نظر گرفتیم، سی دوچرخه سوار با استقرار در منطقه و شهرستانهای اطراف،به شکلی بی خطر به مهار آتش بپردازند».

درویش ،تجهیزات در نظر گرفته شده برای این دوچرخه ویژه را اینگونه توصیف می کند:«برای هر کدام از این دوچرخه ها،کوله پشتیهایی مجهز به موتور پمپ در نظر گرفته شده است که آب از فاصله بیست متری و با فشار به سمت مورد نظر پاشیده شود.همچنین لباسهای مخصوص و سبکی که این دوچرخه سواران را در مقابل آتش، ایمن نگه دارد».

این فعال محیط زیست، در پایان با اشاره به سه جوان با نامهای سالمی، حسینی و ابراهیم زاده که برای مهار آتش، جانشان را به خطر انداختند و تنها دارایی شان که موتور سیکلتشان بود در آتش سوخت و از بین رفت، می گوید پس از این حادثه ، با کمک بنیاد توسعه صلح و مهربانی و نیز پژوهشکده دانشگاه صنعتی شریف،نخستین جرقه های ایده ی مهار آتش با دوچرخه های برقی،زده شد.«این حادثه تلخ ما را به این فکر انداخت که دوچرخه ای مجهز و مخصوص می تواند جایگزین خوب و بی خطری برای موتورسیکلت باشد».