«قطعات پهباد»؛ ماجرای یک روز معمولی در خیابان انقلاب

غلامرضاهاشمی فرد|تحریریه آزادی: هیاهوی بسیاری بین رهگذران خیابان انقلاب به راه افتاده بود.راننده های تاکسی از رادیو پیگیر آخرین خبرها بودند و جوانترها به صورت آنلاین، تصاویر جمع آوری قطعات پهباد سرنگون شده در حوالی چهار راه کالج(تقاطع خیابان حافظ و انقلاب) را دنبال می کردند.از داخل دکه ها شنیده می شد که فروشنده ها داد می زدند: بخدا تموم شده، دیگه روزنامه ای نمونده....نه، حتی «رسالت» و «جوان» هم تموم شدند.

یک از مشتریان: آقا جهنم و ضرر، یه «کیهان» بده با دو تا ساندیس.
فروشنده: قبلا فقط «کیهان» رو دم عید واسه شیشه پاک کردن می خریدند ولی امروز نمی دونم چه اتفاقی افتاده که وسط تابستون یه دونه هم نذاشتند بمونه.آخر زمون شده.

در طرف دیگر خیابان،خبرنگارها طبق معمول در گرفتن عکس و فیلم از هم سبقت می گرفتند.
من که ظاهرا دیر به صحنه حادثه رسیده بودم فقط توانستم یکی دو عکس بگیرم.دو نفر با گاری دستی، قطعه ای از پهباد سرنگون شده را حمل می کردند.

با هیجان به سمت آنها رفتم،صدایم را مثل آقای حیاتی،گوینده اخبار، کردم و گفتم: «سلام آقایان،من قراره خبربشم نگار....ببخشید...من قراره خبرنگار بشم و حقیقتا که خیلی خوشحالم از اینکه مصادف شدم با این لحظه تاریخی.(کمی دست و پایم را گم کرده بودم ولی متعهدانه ادامه دادم)

«می شه لطفا برای مخاطبان بزرگ و فهیم ما بفرمایید که این کدوم قسمت از پهباده که موفق به پیدا کردنش شدید؟» آن دو مرد به من نگاه کردند و در حالی که زیر لب چیزی می گفتند دور شدند.احتمالا اجازه نداشتند اطلاعات بدهند.ولی به نظرم این حماسه ملی را باید به طور گسترده پوشش داد که جهانیان پی به اقتدار ما ببرند. به کلاس خبرنگاری برگشتم. برای تکمیل گزارشم،هرچه در گوگل جستجو کردم خبری از این حادثه پیدا نکردم.از رسانه های زنجیره ای معلوم الحال اصلاح طلب انتظار نداشتم که به این دستاورد غرورآمیز بپردازند چرا که آنها سالهاست که مغلوب جنگ نرم شده اند. ولی از این تعجب کردم که چرا رسانه های وزین ارزشی هم، این خبر را پوشش ندادند؟! شک ندارم که یا انگلیس یا آمریکا و یا روسیه،شاید هم عربستان پشت این ماجراست. مطمئنم به زودی دم خروسشان بیرون می زند.سرگرم تحلیلهای عالمانه ام بودم که مدرس خبرنگاری وارد کلاس شد و روی وایت بورد، موضوع امروز را نوشت: «گزارش تخیلی».