به گزارش
«آزادی» در روزهای اخیر عدهای از دوستان این سیاست را مشکل ساز دانستند. البته هر کس از منظری به این سیاست مینگرد و من نیز چنین میاندیشم. با این همه برخی دلایلی که به عنوان ضروری نبودن این اصلاحات صحبت کردند از تورم ناشی از اجرای این سیاست بود. گفته میشود حذف چهار صفر عملا سبب گرد کردن ارقام خرد به سمت بالا میشود که این بر نرخ تورم اثر میگذارد، ولی من با این نگرش مخالفم.
بیایید یک مثال زنیم، در آغاز هر سال عموما قیمتهای کرایه تاکسی جدید تعیین میشود، اما برای مسیری که نرخ هزار و ۳۵۰ تومانی تعیین شده اغلب مسافران هزار و ۵۰۰ میپردازند که دلیل آن هم رایج نبودن استفاده از پول خرد در کشور است درنتیجه عدد مورد بحث به سمت بالا گرد میشود.
این میان باید توجه داشت که این مشکل ناشی از پرداخت نقدی است و چنانچه مشتری پرداخت به شکل نقدی باشد، عملا این مشکلات هم برطرف میشود. به طور نمونه میتوان به این مساله در پمپ بنزینها توجه کرد که همه هزینه دقیق دریافت میشود اگر عابر بانک باشد وگرنه که در آنجا هم همه چیز به سمت بالا گرد میشود که به هر حال عموما به سود فروشنده است، اما در ایران تا حدی هم پذیرفته شده است
به نظر نمیرسد این موضوع را بتوان به شکل یک موضوع غامض دید و تورم هم چندان تغییر نمیکند. تورمی که کشور مدتهاست با آن دست و پنجه نرم میکند ناشی از افزایش نرخ نقدینگی است که بارها هم به آن پرداخته شده است. این را باید متوجه باشیم هر تعداد صفری که حذف شود هم مادامی که زمینههای رشد نقدینگی وجود داشته باشد، نرخ تورم عملا این سیاستها را ناکام خواهد گذاشت. باید از وابستگی به نفت کاسته شود و نرخ رشد نقدینگی هار شود.
با توجه به اینکه هم اکنون مشکل خاصی بر سر کشور سایه نیانداخته و هم اکنون مشکلات مردم رو به فرونی است، نباید مسئولان دستپاچه شوند. مشکلات مردم به جای خود درست است، ولی نباید یادمان برود که چارهای جز بهبود وضعیت نیست. این مبان حذغ صفرها تنها زمانی میتوانست مهم باشد که شرایط کشور را حادی و مشکل ساز ببینیم که خوشبختانه فعلا چنین نیست. به همین دلیل نباید حذف صفرها را در این شرایط انجام داد، چون زمینههای اصلی افزایش تورم در کشور وجود دارد و این نیز تدابیر هر دولتیس را نقش بر آب میکند.