تحلیل کیهان از تحریم ظریف با استفاده از سه گانه تزویر،وهم و فریب !

محمود ملکی؛ حسین شریعتمداری امروز شنبه تحلیلی درباره علت تحریم محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان از سوی دولت آمریکا،ارائه کرده که در سراسر این نوشته در سه بند مختلف از تزویر، فریب و اوهام،برای القای مقصود مورد نظر خودش استفاده کرده است.

به گزارش «آزادی» شریعتمداری در بند نخست نوشته اش درباره دلیل تحریم ظریف از سوی آمریکا آورده است که «اهمیت آقای ظریف برای آمریکا،حضور ایشان در مذاکرات بوده است بنابراین، وقتی مذاکره‌ای در میان نباشد با عرض پوزش باید گفت دیگر حفظ جایگاه ایشان برای آمریکا ضرورتی ندارد». آنچه که از سخنرانی مقام های آمریکایی برمی آید و آنچه از پیامدهای سخنان ظریف در رسانه های بین المللی،متوجه می شویم،تحریم ظریف نه به دلیل این است که مذاکره ای در کار نیست،پس ظریف به درد نمی خورد،بلکه برای این است که پز تمایل به مذاکره ای را که آنان برای جامعه جهانی گرفته اند را این ظریف است که بر ملا کرده. آنچه خودشان می گویند این است که ظریف سخنگوی جمهوری اسلامی و رهبری نظام شده است و به همین خاطر افکار عمومی جهان را تحت تاثیر قرار داده است و به همین خاطر به خیال خود خواسته اند او را خاموش کنند؛فردی که به درد نخورد که نیازی نیست او را خاموش بکنند!

انتظاری نیست که حسین شریعتمداری با خودش صادق باشد،اما حداقل مخاطبان بدانند که وقتی تحریم سپاه و حاج قاسم را به خاطر کارامدی شان عنوان می کنند و تحریم ظریف را به خاطر به درد نخور بودن،علیرغم تصریح تحریم کنندگان،این میزان از تزویر، در شخصی که نماینده رهبری انقلاب در موسسه کیهان است،حتما به جایگاه ولایت فقیه آسیب خواهد زد.

در بند دوم، نماینده ولی فقیه در موسسه کیهان نوشته است که :«بعید نیست که تحریم آقای ظریف با این انگیزه صورت گرفته باشد که دولت را به سوی مذاکره با اروپا ترغیب کند! و از آنجا که تروئیکای اروپا بارها به صراحت اعلام کرده است که در برخورد با ایران با آمریکا اختلاف راهبردی ندارد، چنانچه تحریم آقای ظریف با انگیزه یاد شده صورت گرفته باشد رویکرد دولت به اروپا، افتادن در چاه عمیقی است که آمریکا و اروپا متحدان پیش پای ایران اسلامی حفر کرده‌اند». در این بند نیز گویی برادر حسین شریعتمداری کشف خارق العاده ای انجام داده است که نکند تحریم ظریف،برای سوق دادن دولت به مذاکره با اروپایی ها باشد! گویا بنا شده روابط و گفت و گوی های ایران با همه دنیا و از جمله اروپا قطع بشود و آمریکایی ها با توطئه تحریم ظریف می خواهند کاری کنند که جمهوری اسلامی با اروپا گفت و گو کند.آن هم در زمانه ای که از صدر تا ذیل نظام در حال گفت و گو با اروپا هستند!البته خوب است ایشان،یک دیپلمات را در تاریخ چهل ساله جمهوری اسلامی مثال آورد که با صلابتی نه در حد ظریف که حتی با صلابتی بسیار کم تر از ظریف با اروپایی ها مذاکره کرده باشد.در سراسر دوره چهل ساله جمهوری اسلامی ایران،وزیر خارجه ای نداشته ایم که رو در رو با اروپاییان و با لحنی موثر و کارآمد،پلشتی های آنان در رفتار را به رخ آنان کشیده باشد و آنان را متعهد به ایران کرده باشد؛اگر کیهان سراغ دارد چنین کسی را خودش و مذاکره اش و نتیجه مذاکره اش را معرفی کند تا مردم هم او را بشناسند.

اما نکته پایانی تحلیل شریعتمداری بسیار جالب توجه است. از این بابت که وی تا پیش از خروج آمریکا از برجام مدعی بود که برجام آنقدر برای آمریکایی ها منفعت دارد که امکان ندارد از آن خارج شوند و ادعای ترامپ برای خروج از برجام ادعای دروغی بیش نیست.پس از خروج آمریکا از برجام مدیر مسئول کیهان مدتی سکوت کرد.امروز البته به شکل خارق العاده ای تحلیلی عجیبی از دلیل تحریم ظریف ارائه کرد و نوشت که ممکن است تحریم ظریف به این خاطر بوده که آمریکایی ها می خواستند به مردم و دولت ایران بگویند که برجام به نفع ایران و به ضرر آمریکا بوده تا بدین وسیله زمینه را برای مذاکرات بعدی و برجام دو و سه،فراهم کنند.

وی در این باره می نویسد: «این احتمال نیز قابل ‌اشاره است که آمریکا با تحریم آقای ظریف که مذاکره‌کننده ارشد کشورمان بوده است، به گونه‌ای غیر‌مستقیم و با بهره‌گیری از ترفند «تظاهر به مخالفت» در پی آن باشد که برجام را به زیان آمریکا و به نفع ایران جا بزند و از این طریق زمینه‌ای برای ادامه روند قبلی دولت فراهم آورده و برجام‌های ۲ و ۳ و... را نیز در پوشش کنوانسیون پالرمو، FATF ، CFT و... به ایران اسلامی تحمیل کند!»

اگر ناخواسته در این نوشته،نوشتار امروز مدیر مسئول کیهان تحلیل نامیده شد از سر اضطرار بود،چرا که هر سه نکته بیش از آنکه تحلیل باشد،وهم است!در نکته اول تزویر دیده می شود؛در مورد دوم فریب افکار عمومی و در نکته سوم تلاش برای جبران ناکامی در تحلیلی های گذشته،از اوهام کمک گرفته شده است.