روز به روز مصرف ماریجوانا در معابر شهری تهران از جمعه پارک‌ها و بوستان‌ها بدیهی‌تر میشود. عادی سازی مصرف این ماده در ملا عام محلی برای پرسش‌هایی اساسی‌تر درباره ماده خطرناک و اعتیاد آور ماریجوانا یا گل میشود.
به گزارش خبرنگار
«آزادی»، علم باستان شناسی، نخستین استنشاق بشر از ماریجوانا را مربوط به هزاره سوم پیش از میلاد می‌دانند. «هرودوت» مورخ مشهور یونانی گزارش‌هایی درباره مصرف ماریجوانا توسط اسکیمو‌ها در رشته کوه‌های آلتای دارد که این گزارشات توسط باستان شناسان به اثبات رسیده اند!
مصرف ماریجوانا همگام با تاریخ دست به دست شد و بعدتر در زمان صوفیان، استنشاق بنج و جرس این هدیه‌ی مخرب جهان غرب بعنوان یکی از رسوم عرفای شرقی شناخته شد؛ و همین مسئله باعث شد تا دین اسلام نخستین محدودیت را برای این ماده در نظر گیرد و بعد از هزاران سال جهان غرب محدودیت‌هایی برای هدیه مخرب خود لحاظ کرد.
در سال ۱۹۲۵ تجارت بین المللی ماریجوانا و حشیش تحت کنترل کنوانسیون بین المللی تریاک قرار گرفت و در دهه ۱۹۶۰ نیز ممنوعیت‌های گسترده این ماده، مصرف آن را از سنتی عرفانی به امری خلاف قانون بدل کردند.
ممنوعیت‌های گسترده ماریجوانا به همراه دود‌های غلیظ و سفیدی که در پس صحنه‌های موسیقی راک و جز استنشاق می‌شد پا به قرن بیست و یکم گذاشت تا اینکه کشور هلند نخستین بار مصرف این ماده را آزاد کرد و همین امر باعث روانه شدن میلیون‌ها توریست در سال برای گل کشیدن در کشور گل‌ها شد تا اینکه این کشور نیز مصرف ماریجوانا را با محدودیت‌هایی کنترل کرد!
ماریجوانا، اعتیاد یا تجارت؟
ورود ماریجوانا به کشور ما، اما ابعادی گسترده‌تر و پنهان‌تر از ورود مخدر‌ها و محرک‌های دیگر بازار اعتیاد دارد. ماریجوانا یک دهه پیش، نه ماده‌ای برای مصرف و سرخوشی در خانه و خیابان که برندی شبیه به نایکی و اپل بود. سمبل برگ ماریجوانا پیش از نخستین سرخوشی‌های دختران و پسران ایرانی روی لباس‌ها و ماشین‌های جوانان ایرانی رفت و بعد از این بود که کم کم تخم این گیاه وارد و در اطراف شهر و دور از نگاه پلیس کاشته شد. اتفاقی که امروز در همین حوالی، در حیاط خانه‌ها و حتی در آکواریوم‌هایی که در آپارتمان جا می‌گیرند کاشت و برداشت میشود. امروزه، برگ‌های ماریجوانا نه سمبلی برای تزئین جاسوئیچی و فندک که ابزاری برای به جاده اعتیاد زدن و بوی بد در معابر عمومی شهر ساختن به شمار می‌رود.
طبق آخرین آمار، ماریجوانا و مشتقات آن با ۱۲ درصد مصرف، بعد از تریاک دومین ماده مخدر پرمصرف در ایران است.
ماریجوانا در قانون ایران
مصرف ماریجوانا در ایران از دست قانون خارج نیست. مطابق ماده ۳ قانون مبارزه با مواد مخدر، نگهداری و یا مخفی و یا حمل کردن میوه شاهدانه به صد هزار تا سه میلیون ریال جریمه‌ی نقدی و یک تا هفتاد ضربه شلاق محکومیت دارد. این قانون همچنین واردات و صادرات، خرید و فروش و تولید و توزیع این ماده را در ماده ۴ خود مشمول مجازات‌های گوناگون قرار داده است. با وجود این، اما هنوز هم بسیاری از مصرف کنندگان این ماده تصور می‌کنند قانونی برای منع مصرف گل وجود ندارد و البته تصویر بیرونی خرید و فروش آسان ماریجوانا بر این موضوع تاثیرگذار است.
شکسته شدن قبح ماریجوانا در جامعه
تصور عمومی مردم از پارک، تفرجگاهی آرام و ساکت برای دقایقی استراحت و دور بودن از تنش‌های پرتکرار زندگی شهری یا محیطی خوش آب و هوا برای ورزش کردن پیش از سر کار رفتن است. با این حال، اما این روز‌ها پارک‌های تهران سکو‌هایی برای پرواز جوان‌هایی است که گل‌های تازه‌ای به بستان‌های این شهر آورده اند! مکان‌هایی که می‌توان در لابه لای درختان و معابر باریک آن‌ها نشست و ساعت‌ها گل کشید.
تغییر کاربری پارک‌های تهران، اما مصرف کننده‌های اصلی و نخستین این خدمت عمومی دولت را رنجانده است.
ماریجوانا در دستان نوجوانان ایرانی
ماریجوانا در جهان بیشترین مصرف مخدر را از آن خود کرده است. بیش از ۲ میلیون ۸۰۰ هزار مصرف کننده مواد مخدر در کشور ما وجود دارد که ۱۱ درصد از این تعداد ماریجوانا مصرف می‌کنند. همچنین گفته شده است که ۲ درصد از دانش آموزان مقطع دبیرستان در کشور نیز اعتیاد به گل دارند؛ و این آمار در حالی منتشر شده است که همین مصرف کنندگان کم سن و سال باور غلطی مبنی بر عدم اعتیاد داشتن ماریجوانا دارند. باوری که بیشتر به تبلیغی برای افزایش فروش این ماده در کشور شبیه است. برندیگ گل روز به روز موفق‌تر از قبل در ایران عمل می‌کند و مسئولین ذی ربط نیز تنها زحمت خواندن آمار‌های تازه اعتیاد که همیشه سیری صعودی دارند را می‌کشند!
تصویر امروز پارک ها، آینده مبهم نسل بعدی
روانشناسان معتقدند شخصیت انسان‌ها در کودکی شکل می‌گیرد؛ کودکانی که همراه خانواده یا به تنهایی در پارک‌های شهر عصر‌های داغ روز‌های گرم تعطیلی مدرسه را می‌گذرانند این روز‌ها علاوه بر یادگیری فعالیت‌های فیزیکی در زمین‌های بازی شاهد تصویری هستند که بی شک آینده آن‌ها را به خطر خواهد انداخت. مصرف گل در محیط‌های عمومی مثل پارک نه تنها محیط ناامنی برای مردم عادی دارد که نسل‌های آینده را نیز مسموم خواهد کرد. فواد کودکی است که در یک بعد از ظهر گرم او را مشغول تماشای مردم یافته ایم. در فاصله چند متری فواد چند جوان در حال مصرف ماریجوانا هستند و اگر می‌شد بو را هم در قاب تصویر گنجاند حس ما در این لحظه را می‌توانستید درک کنید. با این حال فواد که اطلاعی از مواد مخدر ندارد با ذهنی تازه و پاک به دور از خانواده در خطر تماشای کاری است که جایی در فضا‌های عمومی ندارد. فواد هر لحظه در خطر افتادن از میله‌های زندگی و گیر کردن در سیاه چاله‌های اعتیاد است.
امیر تتلو و عادی سازی اعتیاد
ویدئویی کوتاه از حاشیه کنسرت گرجستان امیرتتلو، خواننده مشهور رپ ایرانی در فضای مجازی منتشر میشود و این فیلم اگرچه دستمایه‌ای برای انتقاد‌های بیشتر از این خواننده جوان و پرحاشیه است، اما نمایانگر پدیده‌ای است که از تحلیل بسیاری جا مانده است: عادی سازی اعتیاد!
اینکه چرا طی یک دهه گذشته سریال ها، فیلم‌ها و موزیک ویدئو‌ها مصرف ماریجوانا را نمایش داده اند و از طرفی در ایران نیز برخوردی جدی با فروشندگان این ماده نشده است سوالی بزرگ را پیش پای ما گذاشته است؛ مارجوانا ماده‌ای برای سرخوشی و لذت است یا محصولی پولساز برای خوشبختی فروشندگان پنهان و دست نایافتنی آن؟ از طرفی اگر ماده گل با نسبت کلیشه‌ای عرضه و تقاضا تا این اندازه محبوب شده است چرا مواد‌های ممنوعه دیگر این فرصت را نداشته اند؟
با این حال، اما روزی دوربین رسانه‌ها از والتروایت‌هایی که افسارگسیختگی بیش از حد آن‌ها را به دام مرگ کشیده دور خواهد شد و زوایی تازه‌ای این اتفاق نمایان میشود!