زیان ۳ هزار میلیاردی «پارس خودرو» در هشت سال!

شرکت «پارس خودرو» که طی سالیان گذشته به مانند دیگر خودروسازان وطنی از انواع و اقسام حمایت ها برخوردار بوده، موفق به شکستن رکورد زیان در سالهای گذشته شده است!

به گزارش «آزادی»، در روزهایی که نرخ ارز سر به فلک گذاشته و به دنبال آن نرخ بسیاری از محصولات از جمله خودرو چند برابر و بازار دلالی پیرامونشان داغ شده است، شاید عجیب باشد که بشنویم زیان یکی از خودروسازان وطنی روز به روز در حال افزایش است.

درباره پارس خودرو سخن می گوییم که بررسی صورت های مالی آن نشان می دهد زیان انباشته اش د سال ۹۷ به ۲۹۵۴ میلیارد تومان رسیده است. این در حالی ست که زیان انباشته پارس خودرو در سال ۹۶ حدود ۹۷۹ میلیارد تومان بوده که نشان از رشد ۲۰۱ درصدی آن در سال بعد دارد.

این زیانِ حدود ۳ هزار میلیارد تومانی در حالی است که قیمت خودرو در سال ۹۷ با شیب بسیار زیاد رشد کرده، به اعداد و ارقامی بی سابقه رسیده و از اینها مهم تر،‌ اجرای طرح های متنوع پیش فروش موجب شده حجم بزرگی از نقدینگی در اختیار خودروسازان وطنی قرار گیرد.

سلسله عواملی که به باور بسیاری از کارشناسان می توانست هر شرکتی را به اوج شکوه رسانده و آینده اش را برای مدتهای طولانی تضمین نماید، به شرطی که کار به کاردان سپرده شود و زمام امور در دست مدیرانی باشد که می دانند اگر دست از پا خطا کنند،‌ عزل خواهند شد و عواقب کارهایشان گریبان گیرشان خواهد بود.

اینکه این امور و اصول از جمله بدیهیات تجارت هستند و اینکه شرکت های دولتی در کشورمان، از جمله خودروسازها میانه ای با این دست اصول ندارند، آنقدر بدیهی هستند که بی نیاز از توضیح به نظر برسند،‌اما با این وجود می بایست یادآور شویم که خودروسازهای وطنی افزون بر امتیازاتی که اخیرا بر اثر تلاطم بازار کسب کرده اند، از امتیازات بی همتای دیگری نیز بهره مند هستند.

از جمله این حمایت ها می توان به سخت گیری هایی که بر واردات خودرو اعمال می شود (ممنوعیت واردات برخی خودروها و وضع عوارض سنگین برای واردات دیگر خودروها)، اعطای تسهیلات ویژه به خریداران محصول خودروسازان وطنی، ارائه ارز ارزان قیمت به خودروسازها و حتی خلق فرمولی جدید برای نرخ گذاری خودرو بی دخالت شورای رقابت یا سازمان حمایت از تولیدکننده و مصرف کننده اشاره کرد.

مجموعه عواملی که موجب نشده پارس خودرو روند زیان دهی اش را پایان دهد و حتی بالعکس، آمار و ارقام نشان از رشد شدید زیان هایش دارد. روندی که برخی در تلاش هستند آن را در چارچوب های سیاسی تعبیر و تفسیر کرده و به مسائل حزبی و جناحی ربطش دهند، غافل از آنکه روند نزولی پارس خودرو چیز دیگری نشان می دهد.

نگاهی به صورت های مالی این شرکت در سالهای گذشته کافی ست تا دریابیم روند نزولی پارس خودرو از سال ۹۰ آغاز شده است. زیانی که آن زمان بسیار جزیی بود؛ ۱.۱ میلیارد تومانی که سال بعد با افزایش چند ده برابری به ۶۴.۱ میلیارد تومان رسید و در سال ۹۲ که آخرین ماه‌های فعالیت دولت قبل بود، افزایش چشمگیرتری یافت تا به ۲۳۵.۳ میلیارد تومان برسد.

این آمار و ارقام نشان می دهد که زیاندهی این خودروساز امری فارغ از سیاست ها و سوگیری های سیاسی دولت بوده و روندی چندین ساله است که مورد توجه قرار نگرفته و تدبیر نشده است تا جایی که زیان انباشت شده پارس خودرو در ابتدای کار دولت روحانی نزدیک به ۱۰۰ درصد رشد کرده و به ۵۱۰.۷ میلیارد تومان رسید و سال بعد با رشدی بزرگ به ۸۸۲.۸ میلیارد تومان زیان رسید.

از اینجا به بعد و طی سالهای ۹۵ و ۹۶ رشد زیان انباشت شده پارس خودرو تقریبا متوقف شد که اتفاقی جالب توجه است. رویدادی که در پی آن شاهد افزایش ۲۰۰ درصدی زیان انباشت شده این شرکت در سال ۹۷ هستیم که افزون بر موارد یاد شده پیرامون آن، می بایست به تحریم های اعمال شده و تلاطم به وجود آمده در پی آن در اقتصاد کشورمان نیز اشاره کرد.

مسائلی که ظاهرا تنها بخش مورد توجه مسئولانی مانند وزیر صنعت، معدن و تجارت بوده است. این را می شود از سخنان و پیشنهاد اخیر رحمانی، وزیر صمت دریافت که بر عدم تعطیلی این صنعت تاکید کرده و یادآور شده که «دولت حمایت ویژه ای از صنعت خودرو حمایت ویژه‌ای ندارد» تا پیرو آن پیشنهاد حمایت های جدید و ویژه دولت از خودروسازان را مطرح کند.

جالب نیست؟‌ پیشنهاد حمایت ویژه دولتی از صنایعی که حتی در دوران اوج گیری نرخ محصولات شان و به رغم همه حمایت های قانونی و تسهیلاتی، بعضا نتوانسته اند به روند زیانده بودنشان پایان داده و در مورد خاص پارس خودرو، رشد ۲۰۰ درصدی زیان را هم تجربه کرده اند. اتفاقی که مجابمان می کند از وزیر صمت بپرسیم چه تضمینی خواهد داد که حمایت های بعدی به نتایج مشابه منجر نخواهد شد؟!