*
پرونده قتل میترا استاد در دست بررسی اما حرف محمد علی نجفی شهردار سابق تهران مثل روزهای اول بر سر زبانها نیست. برخی سیاسیون در هر دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا تصمیم به سکوت در این باره گرفته و بعضا به رسانهها نیز همین توصیه را میکنند. نوع مواجهه سیاستمداران به خصوص در جریان اصلاح طلب با این ماجرا اما موضوعی است بتوان به آینده موکول کرد.
اتفاقا حالا و پیش از آنکه دیر و شاید تکرار شود باید نگاهی به عملکرد آقایان و خانمهای مطلع از این موضوع انداخت و خطاهایشان را دید. عباس عبدی فعال سیاسی اصلاح طلب همین کار را کرده و در یادداشتی نوشت که « اصلاحطلبان در این ماجرا نمره مردودی گرفتند». استدلال عبدی این است که اگر شفافتر عمل شده و درباره موضوعی که به اهرم فشار علیه نجفی بدل شد، لاپوشانی نمیشد شاید اصلا کار به اینجا نمیرسید.
فقط عبدی نیست که این نگاه را دارد. علی تاجرنیا، فعال سیاسی اصلاح طلب نیز معتقد است که تنزه طلبی برخی اصلاح طلبان موجب تشدید فشارها به نجفی شد و کار را به اینجا رساند.
تاجرنیا در گفت و گو با «آزادی» با اشاره به اینکه «برای ارزیابی عملکرد اصلاح طلبان در برخورد با پرونده نجفی باید در مراحل و از جهات مختفی به موضوع دقت کرد» گفت: « من به عنوان فردی که از پروسه شهردار شدن نجفی مطلع بودم، میگویم که وقتی بحثی شهردای مطرح شد، پیشنهاد دهندگان اطلاعی از شرایط زندگی و مشکلات شخصی نجفی نداشتند. دلایل مخالفین نیز موضوعات دیگر از جنس این بود که برخی نهادهای عالی نظام با نجفی مخالف هستند یا بخشی نیروهای نظامی یک سری مخالفهایی را طرح کردهاند. حتی نوع اخباری که برای جلوگیری از تایید او به عنوان شهردار مطرح میشد عمدتا دلایل سیاسی داشت لذا اینکه الان بگوییم مخالفها به خاطر مسائل شخصی نجفی بوده است، غیراخلاقی است».
وی افزود: «در مرحله استعفای نجفی اما این مساله کاملا مشخص شده بود و من فکر میکنم یکی خطاهای حامیان نجفی این بود که بعد از اطلاع نیز در استمرار مساله نقش داشتند. موضوع را مخفی کردند . حتی عدم پذیرش استعفای نجفی در مرحله اول درست نبود و همانجا میتوانستند که مساله را به شکل بهتری مدیریت کنند. به نظر من در این مرحله مساله به خوبی مدیریت نشد و برخی منیت ها مبنی بر اینکه بر تصمیم خود و حتی اگر اشتباه باشد، اصرار کنیم منتج به افزایش فشارها بر نجفی شد. دیدیم که این اصرار نتیجهای نداشت و همان شورایی که مخالف استعفا بود بعد از یک هفته ناگزیر شد با استعفای نجفی موافقت کند.»
این نماینده پیشین مجلس تاکید کرد: «بدتر از همه اینکه بعد از کنارگیری نجفی مثل بسیاری از دفعات دیگر حلقه های نزدیکتر به نجفی و دوستانی که در این رابطه موثر بودند، او را رها کردند.»
وی ادامه داد: «این یکی از مشکلات سیاست در ایران است که وقتی فردی با مشکل مواجه میشود، دیگران بلافاصله از فاصله میگیرند و به جای اینکه مساله را حل کنند سعی میکنند با قطع ارتباط و کنارگذاشتن فرد خود را منزه کنند و این تنزه طلبی آسیبهایی دارد. مثل همین مورد نجفی که به خودکشی رسید. نهایتا اینکه مسالهای که میشد به شیوه بهتری مدیریت شود، با این کم توجهیها دچار پیچیدگیهای زیادی شد».
وی بخشی از رویکرد اصلاحطلبان و سیاسیون در قبال نجفی را منبعث از باورهای عمومی جامعه که فرد به محض خطا به راحتی طرد میشود؛ بوده است.
تاجرنیا ادامه داد: « هرچقدر که فرد مطرحتر باشد خطای او بیشتر دیده میشود. اگر همین اتفاق درباره برخی صاحبان مشاغل یا حتی سلبریتیها پیش آمده باشد یا بیاید اما واکنش جامعه اینقدر تند نیست. همین واکنش منجر به خطاهای بزرگتری میشود که نمیتوان جلوی آن را گرفت».
این فعال سیاسی اصلاح طلب در ارزیابی رویکرد اصلاح طلبان بعد از قتل میترا استاد، نیز گفت: « واقعیت این است که این خبر برای همه آنهایی که نجفی را میشناختند، مثل یک شک بود. برای همه آنهایی که نجفی را میشناختند، موضوع غیرقابل باور بود. بنابراین خیلی از عدم موضع گیریها در این باره را ناشی سردرگمی افراد میدانم. حتی هنوز ابهامات موجود و نداشتن دانش کافی درباره ابعاد پرونده بسیاری را برای اظهار نظر دچار تردید میکند.»
وی با اذغان به اینکه « برخوردهای افراطی و تفریطی بسیاری صورت گرفت» گفت : « برخوردهای غیرمنطقی بسیاری با پرونده شده مانند آنچه از سوی سیستم قضایی ، انتظامی و صدا و سیما مشاهده شد. از سوی دیگر برخی دفاعهای بیمورد که بخشی از افکار عمومی را تحت تاثیر قرار داد و دچار مساله کرد».
به گفته تاجرنیا، اینکه خیلی از افراد ترجیح میدهند تا روشن شدن ابعاد قضییه سکوت کنند، ابهامات در پرونده است و آنچه در اخبار آمد و طرح شد نیز توام با پروپاگاندا و بزرگنمایی بوده است.
این نماینده پیشین مجلس به تلاش جریان مقابل برای بهرهبرداری سیاسی اشاره کرد و گفت: « همه اینها در کنار هم موجب شد که اصلاح طلبان درگرفتن یک موضع منطقی دچار انفعال شوند».
وی در تشریح دلیل سکوت اصلاح طلبان در روزهای اخیر، گفت: « بخشی از این سکوت در حوزه تنزه طلبی است. در عین حال بخش عمدهای از این سکوت ناشی از فقدان اطلاعات در این حوزه است. افراد هرچقدر بیشتر نجفی را میشناسند، اتفاق غیرمنتظرهتری را تجربه کردهاند لذا فکر میکنند که شاید این اتفاق شکل دیگری داشته باشد. به عنوان مثال در اخبار اولیه خیلیها این اتفاق را به برخی نهادها نسبت می دادند. بنابراین وقت اطلاعات کافی نیست، نمیتوان موضعگیری کرد. به اضافه اینکه در جامعه ما به دلایل اجتماعی و روانشناختی به این نوع مباحث کمتر پرداخته شده است. علت نیز این است که فرد مطرحی دچار این خطا شده است. در حالی که ما باید فارغ از سوابق و مطرح بودن فرد به خطا بپردازیم و موضوع را به صورت مجرد بررسی کنیم.»