کنکاش لباس ها در سریال خانه پوشالی

آزادی می نویسد: رابین رایت (Robin Wright) در نقش رئیس جمهور آمریکا در سریال "خانه ی پوشالی"، در حال رساندن اخبار شوکه¬کننده به کابینه اش؛ و برای این منظور، لباسی پوشیده که با دقت فراوان دوخته شده است؛ این لباس توسط کمال هریس (Kemal Harris) و با هدف بازتاب نقش قدرت انتخاب شده است.

یک رئیس جمهور زن چه لباسی می پوشد؟

در حالی که آنجلا مرکل (Angela Merkel)، الگوی پیشین یک رهبر زن مدرن، آماده می¬شود تا از مقام خود به عنوان رئیس حزبش در آلمان کناره گیری کند و موجی از کاندیدا‌های بالقوه¬ی ریاست جمهوری آمریکا مانند الیزابت وارِن (Elizabeth Warren)، کمالا هریس (Kamala Harris) و کریستن گیلیبراند (Kristen Gillibrand) پدیدار می¬شود، این پرسش اهمیت پیدا می¬کند. این پرسش درباره ی این صحبت می¬کند که یک رهبر زن در دوران جدید باید شبیه چه باشد، یکی با کت و دامن رسمی با رنگ های میوه ای روشن معرفی می شود و دیگری با لباس های دوخته شده برای موقعیت های مختلف.
ممکن است چند سال دیگر پاسخ خوبی برای این پرسش داشته باشیم، ولی برای آن¬هایی که نمی خواهند منتظر بمانند، سریال "خانه ی پوشالی" وجود دارد. سریالی که موارد بسیاری را به نمایش گذاشته است.

فصل ۶ یا پایانی، بدون کوین اسپیسی (Kevin Spacey) در نقش رئیس جمهور فرانسیس آندروود (Francis Underwood) (پس از اخراج آقای اسپیسی در پی اقرار به اتهامات سوء استفاده ی جنسی، نقشش به کلی از بین رفته است) با حضور کلیر آندروود (Claire Underwood) (رابین رایت)، معاون پیشین ریاست جمهوری، در دفتر بیضی (دفتر ریاست جمهوری آمریکا) به نمایش درآمده است. این سریال هم در پی¬رنگ و هم در روان شناسی فساد قدرت مثل همیشه تیره و تار و پیچیده ست، با این حال برداشت متقاعدکننده ی زیبایی است از این که چطور رئیس جمهور خانم می¬تواند نشان داده شود.

لباس رسمی یک شکل کلاسیک با کراواتی به سبک لباس زنان ارتشی جنگ جهانی دوم که در بخش بالای آن خط کج هلموت نیوتنی به آن دوخته شده را تصور کنید، این می تواند به شما ایده دهد. وقتی که انگار درز‌های لباس تان با لبه ی چاقو برش خورده باشد، کیست که به پد‌های شانه¬ای نیاز داشته باشد؟

"ما رئیس جمهور زنی را به عنوان الگو در اختیار نداریم، ولی رؤسای پیشین جمهور مرد آمریکا را مجدد بررسی کردم تا لباس¬های مورد استفاده¬ی روزانه و لباس های مسافرتی شان را مطالعه کنم و سپس درباره¬ی این فکر کردم  که چگونه آن ها را به لباس مناسبی برای کلیر تبدیل کنم". این ها صحبت های کمال هریس، مسؤل مجمموعه¬ی لباس خانم رایت است. (جسیکا ونگر (Jessica Wenger) طراح لباس اصلی سریال است.)

با رنگ ها شروع می شود: آبی که رنگ غالب کراوات های کارکنان کلینتون (Clinton) و اوباما (Obama) بوده، سبز ارتشی، مشکی و خاکستری. هم چنین نوع خیاطی: به عنوان نماد کنترل کاراکتر خانم رایت بر محیط پیرامونش، هر لباسی که می پوشد به¬طور کامل باید اندازه ی تنش به نظر برسد.

دو وسیله¬ی صحنه¬ی خارج از تصور (همراه با کفش های پاشنه بلند مارک لوبوتین (Louboutin) چرمی به رنگ مشکی روشن همیشگی اش) وجود دارد یا به بیان دقیق تر، یک وسیله ی غیرمنتظره ی موجود (دکمه های سرآستین) و یک وسیله ی غایب: کیف دستی.

خانم هریس گفت: "بسیاری از رؤسای جمهور از دکمههای سرآستین تهیه شده از فروشگاه هدایای یادگاری کاخ سفید استفاده می کنند، پس من تصمیم گرفتم تا یک جفت برای کلیر بگیرم. " او با فروشگاه هدایا (که زمانی توسط سرویس مخفی اداره می شد، ولی در حال حاضر کسب و کار پربازده جداگانه ای ست که دیگر به شاخه ی اجرایی ضمیمه شده است) تماس گرفت تا بپرسد آیا موردی وجود دارد که تا حالا استفاده نشده باشد.

مدیر فروشگاه، آنتونی جیانینی (Anthony Giannini)، یک جفت نمونه برایش فرستاد که یکی از مأموران بازنشسته¬ی سرویس  مخفی به او داده بود؛ او آن ها را در دوران رونالد ریگان (Ronald Reagan) به دست آورده بود. دکمه ها هیچ گاه دیگر تولید نشدند و قدری کوچک تر و ظریف تر از دکمه های معمولی و براساس گفته¬های آقای جیانینی "تن‌ها مورد از این دست" هستند.

در نتیجه بسیاری از پیراهن ها و لباس های خانم رایت، سرآستین های فرانسوی داشتند تا آن ها بهتر نمایش داده شوند.

"ولی شما هرگز رئیس جمهور مردی را با کیف سامسونت یا کیف پول نمی بینید"، خانم هریس در ادامه افزود: "با این حال اگرچه مراجعه¬ی زیادی از طرف طراحان داشتم که کیف های جدیدشان را پیشنهاد می¬دادند، ولی من در نظر داشتم که کلیر کیفی را حمل نمی¬کند. او افرادی را برای این کار دارد. او رئیس جمهور است. "

در واقع، برای اولین بار در این سریال، برند‌های مُد نقش نسبتاً کوچکی را در انتخاب لباس¬های خانم رایت بازی می کنند. (در گذشته دو سوم لباس هایش را برند‌ها تشکیل می دادند و یک سوم به طور خاص برای او طراحی شده بودند.) خانم هریس می گوید: "مسأله این است که بسیاری از کارکنانی که در تصویر در رفت و آمد می بینید، لباس روزمره پوشیده اند که تغییر نیافتند. " بنا به گفته¬ی او، کار به جایی رسید که حدود ۸۰ درصد مجموعه¬ی لباس¬های خانم رایت مختص خودش توسط خیاط لاوونه ریچاردز (La Vonne Richards) دوخته شد.

(با احتساب تعداد زنانی که برای دفتر ریاست جمهوری کار می کنند، این آزمون مهمی محسوب می شد و همچنین برای کسی که بخواهد برای انجام بهینه¬ی کار مدلینگ یادداشت برداری کند.)

اسامی تعدادی از برند‌هایی که به نمایش درآمده اند عبارتند از: Chloé (خانم هریس گفت: "آن ها شلوار‌های بالای پوتین کاملی را ارائه نمودند")، Equipment (پیراهن با یقه ی دکمه دار) و مخصوصاٌ Celine (یک تکه ساتن سیاه از مجموعه¬ی جدید Phoebe Philo که کلیر زمانی که بیرون از کاخ سفید است مانند نوعی لباس نینجا می¬پوشد).

"من آن¬ها را در برگدورف (Bergdorf) خریدم و سپس ساده کردم، زیرا می¬دانستم کاراکترش را تغییر شکل خواهد داد. " خانم هریس افزود: "این باید الآن در موزه نگهداری شود. "

متأسفانه امید‌های سیاسی که انتظار دارند مدل کلیر آندروود را قرض بگیرند احتمالاً دیگر نمی¬توانند آن کت را پیدا کنند، زیرا زمانی که اوایل امسال طراح، برند‌ها را کنار گذاشت، عاشقان واقعی برای افزودن به کلکسیون خود به دنبال آن بودند. خانم هریس گفت که شانس هایی برای ورود او به دنیای مُد ایجاد شده تا لباس هایی تولید نماید که از کلیر آندروود الهام گرفته شده تا "کت و شلوار پادشاهی" در دسترس همگان باشد که البته این مسأله ی خیلی بدی ست، زیرا آن چه که با آن مطرح شد به دلیل شیوه ی ساده، سنگین و مهیجش است: تمرکز روی لباس¬های یقه بسته، آستین های بلند بدن نما، ولی ساده و اغلب با سردوشی ها یا کمربند‌ها با هدف یادآوری لباس نظامیان.

با هر تعریفی این مجموعه لباس، نه تنها لباس قدرت کلاسیکی محسوب نمی شود  هم بی زرق و برق و هم زنانه به نظر می رسد – بلکه بدون برند و مارک معروفی می باشد، با این حال به طور غلط اندازی در دسترس و مملو از قدرت انکار می باشد.

 

روزنامه نیویورک تایمز - نسخه­ اینترنشنال - 2018/08/11 - صفحه 15

مترجم: دکتر غدیرنژاد