*
به گزارش «آزادی»، انتخابات ریاست جمهوری دوره دوازهم در پیش و از همه انتخاباتهای قبلی نیز مهمتر است. این اهمیت ویژه نیز ناشی شرایط بینالمللی و مشکلات گسترده داخلی در حوزههای مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و ... است. از آنجایی که همین مشکلات و شرایط سبب شد در انتخابات اسفند 98 شاهد کمترین میزان مشارکت مردم در انتخابات باشیم، این دغدغه پدید آمده که اگر مردم این بار هم با صندوق رای آشتی نکنند، چه خواهد شد؟ به طور قطع یکی از نامزدهای مطرح و با هر میزان مشارکت راهی پاستور خواهد شد اما این رئیس جمهور برآمده از رای حداقلی با چالشهای بسیاری نیز مواجه خواهد بود. نداشتن بدنه و سرمایه اجتماعی از یک سو و بیاعتبار شدن قوه مجریه بعد از قوه مقننه از سوی دیگر. چنین وضعیتی که نهادهای انتخابی در ساختار حاکمیتی از چشم مردم افتد، حتما مقدمه بروز مشکلات و مسائل جدیتر خواهد بود. به گفته تحلیل گران، تلقی دشمنان از حداقلی شدن مشروعیت نظام و اقدام بر اساس آن یک روی این سکه و کاهش اقتدار و کارآمدی نظام نیز روی دیگر است.
مرتضی مبلغ، فعال سیاسی اصلاحطلب در گفتوگویی با «آزادی» ضمن تاکید بر اینکه «مشارکت یکی از ملاکها و علامتهای تعیین کننده در اعتماد عمومی است» گفت: «هرقدر که مشارکت سیاسی مردم بیشتر باشد حاکی از نشاط سیاسی و امیدواری مردم به حاکمیت و نظام است.مشارکت پایین نیز عکس این را نشان میدهد.»
وی با اشاره به میزان مشارکت در انتخابات مجلس یازدهم گفت: «در انتخابات اسفند 98 شاهد کمترین میزان مشارکت در دوران بعد از انقلاب بودیم لذا هیچ چیزی مهمتر از این نیست که رفتارها، سازوکارها و سیاستها به گونهای شکل بگیرد که اعتماد عمومی افزایش یابد. نشاط سیاسی در کشور بازتولید شود تا یک انتخابات آزاد و منطق و رقابتی برگزار شود. اگر خدای نکرده در بر همین پاشنه بچرند، معلوم است که آثار بسیار زیانباری برای کشور خواهد داشت».
این فعال سیاسی اصلاحطلبان در تشریح آثار زیانبار کاهش مشارکت نیز گفت: «هر حرکت حاکمیت اگر پشتوانه مردمی داشته باشد، موفقیت آمیز خواهد بود اما اگر اعتماد نباشد و مردم سیاستها و رفتارها را باور نکنند، هر برنامه و سیاستی که لحاظ شود، موفقیت آمیز نخواهد بود و کارآمدی حاکمیت را پایین و پایینتر میبرد. از طرف دیگر مشارکت مردم، اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی بزرگترین پشتوانه اقتدار یک نظام است. وقتی که نظام اقتدار داشته باشد میتواند در سیاستهای موفق باشد و هم در مقابله با دشمنان حرفی برای گفتن داشته باشد. ضمن اینکه حساب کار دست دشمنان و رقبای ایران در خارج خواهد آمد و طور دیگری با مردم، کشور و نظام برخورد خواهند کرد. طبیعی است که اگر در نتیجه کاهش مشارکت، اقتدار نظام کاسته شود هم با کاهش کارآمدی مواجه خواهیم بود و هم رقبا و دشمنان به طمع میافتد که فشارها را افزوده و از کشور امتیازگیری کنند. همچنین دردسرسازی مستمر خواهند کرد و فکر میکنند که اینگونه میتوانند مردم را عاصی کرده و کشور را از پا در آورند».
وی در پاسخ به اینکه آیا کاهش مشارکت در انتخابات همان طور که گروههای اپوزیسیون میگویند نشانه کاهش مشروعیت نظام است؟ گفت: «همان طور که عرض کردم وقتی مشارکت کاهش پیدا کند هم از کارآمدی نظام کم میشود و هم مخالفان ایران و جمهوری اسلامی به طمع میافتند. آنان فکر میکنند که مشروعیت نظام حداقلی شده و مردم دیگر پشت نظام نیستند. در نتیجه سعی میکنند که منویات خود را خیلی جدیتر از قبل دنبال کنند».