خباز: انتخابات 1400 با شرایط موجود یک انتخابات حداقلی خواهد بود/ اگر مشارکت حداکثری دیگر ارزش نیست اعلام کنند / شورای سیاست گذاری باید پوست اندازی کند

به گزارش «آزادی»، حدود یک سال تا انتخابات 1400 باقی است و از همین حالا هم گمانه‌زنی‌ها درباره آن شروع شده است. رسانه‌ها مدام فهرستی از کاندیداهای احتمالی جریان اصولگرا و اصلاح طلب را ارائه کرده و به بررسی شانس هر یک از آنان می‌پردازند. این گمانه‌زنی‌ها درحالی است که هنوز نمی‌دانیم انتخابات آتی در چه شرایط سیاسی و اجتماعی برگزار شده و با چه میزان از مشارکت مردمی همراه خواهد بود. در این اوضاع و احوال بد اقتصادی که بر میزان نارضایتی مردم افزوده است، افول جریان اصلاح طلب که معمولا نقش داغ کردن بازار انتخابات را داشت و تجربه انتخابات مجلس در اسفند 98 به نظر نمی‌رسد که در کارزار 1400 هم امیدی به مشارکت حداکثری وجود داشته باشد. بر این اساس باید به این سوال مهم و جدی پاسخ داد که جریان‌های سیاسی و مجموعه حاکمیت چطور می‌توانند، مردم را ترغیب کرده و بار دیگر پای صندوق آوردند.

محمدرضا خباز،فعال سیاسی اصلاح طلب، در گفت‌وگویی با «آزادی» در این رابطه گفت: « به نظر می‌رسد که یک تغییر نگرشی در کشور به وجود آمده است. به این معنی که در گذشته همه ارکان و شخصیت‌های نظام بحث مشارکت حداکثری را با عنوان یک آرمان و ارزش تلقی می‌کردند یعنی همه تلاش خود را می‌کردند که میزان آرای ماخوذه افزایش پیدا کند تا به این وسیله به دنیا علامت داده شود که مردم پای نظام، انقلاب و ارزش‌های خود ایستاده‌اند. اما از یکی، دو انتخابات گذشته به نظرمی‌رسد که این ارزش کمرنگ شده است. در انتخابات گذشته عده‌ای حتی شروع به بیان آن کردند و گفتند که نیازی به انتخابات حداکثری نیست.»

وی افزود: «وقتی من در سال 96 درسمنان استاندار بودم نوار صحبت‌های یک سردار سپاه را آورند که در مراسمی گفته بود منافقین جدید در صدد انتخابات حداکثری هستند یعنی ما که دنبال انتخابات حداکثری بودیم را منافقین جدید خوانده بود. ما فکر کردیم که یک حرف ناآگانه زده و صرفا حرف او است . اما بعد دیدیم که آقایی روحانی در قم که قبلا هم نماینده بوده است، گفت که اگر انتخابات حداکثری باشد ما اصولگرایان رای نمی‌آوریم. باز هم ما تصور کردیم که این حرف‌ها نظرات شخصی است و در اتاق فکری به این تصمیم نرسیده‌اند. تا اینکه بعد از انتخابات 98 که کمترین میزان آرا به صندوق‌های رای رفت دیدیم که یکی از اعضای هیات نظارت هم گفت که این میزان آرا رای قابل قبولی است و جای نگرانی وجود ندارد. اگر این دو، سه قسمت پازل را کنار هم گذاریم به این نتیجه می‌رسیم که در کشور اراده‌ای مبنی براینکه نیازی به انتخابات حداکثری نیست و همین سی، چهل درصد که پای صندوق می‌آیند، کافی است در حالی شکل‌گیری است.»

استاندار سابق سمنان گفت: «اگر این درست باشد و این اتفاق نظر در کشور وجود داشته باشد، لازم است که بزرگان کشور اعلام کنند که ما از برخی ارزش‌ها عدول کرده ودیگر دنبال انتخابات حداکثری نیستیم. و این شرایط را عوض می‌کند. زیرا همان‌طور که آقایان معتقدند که در انتخابات حداقلی پیروز هستند، بنده و تعدادی اصلاح‌طلبان هم معتقدیم که در انتخابات حداکثری امیدی برای پیروزی کاندیدای مورد نظر ما وجود دارد».

وی تاکید کرد: «اگر بزرگان کشور به این نتیجه برسند که انتخابات حداقلی سم مهلک است و اگر ما مردم را بازی ندهیم و شرایط را برای حضور حداکثری فراهم نکنیم یک فاجعه برای کشور به وجود خواهد آمد. البته آنان که شیرینی پیروزی انتخابات حداقلی به آنان مزه کرده، دنبال همین هستند اما به نظر من این شیرینی و عسل نیست بلکه زهر است چون ما یا باید به داخل و مردم تکیه کرده و اهداف خود را پیش ببریم یا باید به خارج تکیه کنیم. ما از ابتدای انقلاب به مردم تکیه کرده بودیم لذا باید این بدعت نانوشته و اجرایی شده انتخابات حداقلی را کنار بگذاریم».

این فعال سیاسی اصلاح طلب در پاسخ به اینکه پیش‌بینی شما از میزان مشارکت در انتخابات 1400 چیست؟ گفت: « اگر این تصمیم گرفته نشده و اقدامات لازم انجام نشود، حتما شاهد یک انتخابات با مشارکت حداقلی خواهیم بود» وی در پاسخ به اینکه چطور می‌توان از این شرایط و ضعیت خارج شد؟ با اشاره به اینکه « گذشته انقلاب در این چهل سال نشان داده که هر وقت اصلاح‌طلبان باهمه وجود پای صندوق آمدند، مردم از آنان حمایت کرده‌اند» گفت: « برای اینکه مردم از این ناامیدی و دلمردگی خارج شوند، ما اصلاح طلبان یک تکلیفی داریم و آن اینکه بارقه امید را در دل مردم زنده کنیم. برای این هم دو سه کار باید انجام دهیم.»

خباز توضیح داد: «نیروهای اصلاح طلب متشکل از طیف‌ها و گروه‌های مختلف هستند و برای جلوگیری از تفرقه این گروه‌ها شورای عالی سیاست گذاری با هدایت آقای خاتمی شکل گرفته بود که به نظر من اکنون نیاز به یک بازنگری دارد. وقت هم برای این کار کم است. به نظر من باید این بازنگری باتمرکز بر استان‌ها صورت بگیرد زیرا تهران همه کشور نیست.» وی ادامه داد: « گروه‌های مختلف باید بخش استان‌های خود را فعال کنند و گرد هم جمع شده و پیش‌نویس یک مانیفست برای اصلاح طلبان را آمده کنند. نتیجه را برای جمع کشوری بفرستند و یک پوست‌اندازی در شورای سیاست گذاری انجام شود. به نظر من بدون مانیفست مردم دیگر در انتخابات کمتر شرکت می‌کنند زیرا با خود فکر می‌کنند که یک نفر می آید و قول‌هایی می‌دهد و بعد از انتخابات هم می‌گوید که من حزبی نیستم و جریانی هم از من حمایت نکرده است و سر مردم بی کلاه می‌ماند.»

این فعال سیاسی اصلاح طلب همچنین گفت: « این مانیفست مشخص می‌کند که کاندیدای پیروز قرار است چه اقداماتی انجام داده و چه اصلاحاتی را پیگیری کند. البته باید سخنان واقعی گفت و به آمال و آرزوها نپرداخت زیرا همه اختیارات در دست ریئسی جمهور نیست و باید به اندازه امکانات رئیس جمهور به مردم قول داد. بعد از تهیه مانیفست و ارائه برنامه به مردم است که می‌توان درباره کاندیدا صحبت کرد و گفت که برای پیگیری اهداف ارائه شده، چه کسانی مناسب هستند. تنها در این شرایط می‌توان وارد جریان انتخابات شد و امیدوار بود که مردم مجددا اعتماد کرده و پای صندوق آیند».