*
به گزارش آزادی، اصولگرایان مجلس یازدهم را تسخیر و رقیب دیرین را حذف کردند اما این طور که به نظر میرسد خودشان نیز آرام آرام در حال حذف شدن و تقدیم عنان مجلس به احمدینژادیها هستند! البته اگر هنوز سر حرف های خود بعد از اتمام دولت احمدینژاد بوده و حساب او را از خود جدا کنند. یاران رئیس دولت نهم و دهم در مجلس یازدهم کم نیستند اما نکته قابل تامل درباره عملکرد آنها این است که به وقت ثبت نامه از وی برائت جسته و حالا که موسم انتخابات هیات رئیسه رسیده است، سینه سپر کرده و ابایی از قرار گرفتن پشت سر احمدینژاد ندارند.
هرچه به آغاز فعالیت مجلس یازدهم و زمان انتخاب رئیس نزدیک میشویم معادلات ذهنی و گمانهزنیهای رسانهای برهم میریزد. اینطور که به نظر میرسد مثل قبل نمیتواند کرسی ریاست را سهم بلامنازع قالیباف دانست. حتی دیگر نمیتوان مطمئن بود که پایداری برای رقابت با نواصولگرایان آقاتهرانی را کنار گذاشته و پشت زاکانی را میگیرد. شنیدهها حاکی از تفاهم پایداری و ائتلاف احمدینژادیها است. شاهد نیز اظهارات برخی از اصولگرایان مبنی بر اینکه عدهای از بیرون مجلس قصد خط دادن و هدایت مجلس یازدهم را دارند.
مهمتر از اینها اما سخنان یاران احمدینژاد است که روز به روز شفافتر میشود. به عنوان مثال سید شمس الدین حسینی وزیر اقتصاد احمدینژاد که این روزها در رقابت با علی نیکزاد پیشتاز است و خود را در قامت رقابت با قالیباف میبیند، در گفتوگویی با روزنامه دنیای اقتصاد گفته است: « اغلب مدیران شاخص دولت نهم و دهم که نامزد انتخابات مجلس شدند رای آوردند. در همین مجلس ۸ عضو کابینه دولت نهم و دهم، ۹ استاندار، تعداد قابلتوجهی از معاونان وزرا، فرمانداران و مدیران دوره احمدینژاد رای آوردند و از منتخبان مجلس یازدهم هستند. میتوانم بگویم که بالغ بر ۵۰ نفر هستند. این افراد با هم فصل مشترک دارند و باهم سالها همکاری کردهاند. وقتی مردم بعد از گذشت چند سال از پایان کار دولت احمدینژاد آنها را نادیده نگرفتند و به آنها رای دادند، آیا منتخبان باید خودشان را نادیده بگیرند؟»
یاران احمدینژاد در حالی خودشان را دیده گرفته و به میدان آمدند که برخی از تحلیلگران سیاسی مثل صادق زیباکلام از احتمال کاندیداتوری محمود احمدینژاد در 1400 میگویند! پیروزی حسینی یا نیکزاد یا هر یک دیگر از چهرههای این طیف مثل حاجی بابایی و... مقدمه حضور احمدی نژاد خواهد بود زیرا این موفقیت قطعا به معنای از میان رفتن کدورتهای میان احمدینژاد و مسئولان ارشد کشور است.
احتمال بازگشت احمدینژاد و یارانش در دو قوه مقننه و مجریه در حالی تقویت شده است که هنوز هم برخی از سیاسیون اصولگرا مایل به جدی گرفتن این گمانه نیستند. امیررضا واعظ آشتیانی یکی از همین افراد است. او در گفتوگویی با «آزادی» گفت: « مردم به واسطه مشکلات اقتصادی، به اندازه کافی در دولت یازدهم و دوازدهم و مجلس دهم سختی را تحمل کردهاند پس اگر این دوره مردم به گروهی تحت عنوان انقلابیون، اصولگرایان یا هر نامی که بر آن بگذارند؛ رای دادند به خاطر این است که میخواهند مجلس از هیاهوهای سیاسی و رجزخوانی پرهیز کند و وارد یک فضای کارآمدی شود. مرد انتظار دارند که ببینند مجلس مشغول کار است و ازجایگاه نظارتی خود به گونهای استفاده میکند که دولت از ریل خود خارج نشود. مردم فارغ از اینکه در خانواده اصولگرایی چه نگاهها و گرایشهایی وجود دارد از مجلس انتظار خدمت دارند و بازیهای سیاسی خسته شدهاند.»
وی تاکید کرد: «مجلس باید به جای سیاست بازی باید به سیاست ورزی بپردازد. یعنی اینکه چه کسی رئیس مجلس باشد، چه کسانی هیات رئیسه و روسای کمیسیون باشند، فرقی ندارد. مردم فقط میخواهند کسانی که دغدغه مردم دارند انتخاب شوند و کارهای روی زمین مانده مجلس را عملی کنند. اینکه یک گروه بگوید ما میخواهیم فراکسیون تشکیل دهیم و یک دیگر حرف دیگری بزند باز همان راه ادامه پیدا میکند. اینکه عدهای بگویند ما طرفدار فلان فرد هستیم و ... دردی را دوا نمیکند».
واعظ آشتیانی در پاسخ به این پرسش که نتیجه سیاست بازی و ادامه همین رویه در مجلس آتی چه خواهد بود؟ گفت: « مردم قطعا به عملکرد نگاه میکنند. وقتی مردم در مجلس دهم به عملکرد نگاه کرده و حدود هشتاد درصد نمایندگان مجلس را تغییر دادند یعنی که مردم به عملکردها توجه دارند. پس اگر بنا باشد اینها هم همان راه روند قطعا بعد از چهار سال هم مجلس بازدنده خدمت میشود و هم دولت وقت. مردم هم به جریانات دیگری روی خواهند آورد و متاسفانه هیچ گروه سیاسی از عملکرد خود عبرت نمیگیرد.
این فعال سیاسی درباره اینکه در این چهار سال چه اتفاقاتی خواهد افتاد و چه تغییراتی حاصل میشود؟ گفت: « فعلا که هنوز کار شروع نشده و تغییری در کار نیست اما من باورم این است که گروها در مجموعه اصولگرایی باید به جای دنبال فراکسیون سازی باشند، دنبال کارهای خود باشند. هیچ گروه سیاسی را در این چند دوره مجلس ندیدهایم که به عنوان یک فراکسیون به هدف خود رسیده باشد. همه هم دیگر راخنثی میکنند و انرژی که صرف این کار میشود باید صرف خدمت به مردم شود.
خوشبینی به سبک واعظ آشتیانی و اصرار به سخن گفتن از بایدهای و مجلس ایدهآل اما فایدهای ندارد. باید منتظر ماند و دید که این 50 نفر به پشتوانه احمدینژاد تا کجا پیش میروند و چه دستاوردی در مجلس یازدهم خواهند داشت؟ با این وضعیت نتیجه انتخابات هیات رئیسه مجلسه تصویر روشن تری از مختصات رقابتهای انتخاباتی در 1400 ارائه میکند. رئیس شدن یا نشدن حسینی یا نیکزاد یا یک احمدی نژادی دیگر معلوم میکند که رئیس سابقشان برای برگشت به پاستور چقدر شانس دارد.