این بانگ آزادی است....
کد خبر : ۱۵۴۷۵
تاریخ انتشار: ۲۱ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۴:۵۶ -10 February 2020
پس از روی کار آمدن دولت جدید لبنان به ریاست «حسان دیاب» و تدوین بیانیه رسمی یا نقشه راه این دولت، اکنون سه چالش عمده داخلی، روبروی آن قرار دارد.
به گزاری«آزادی» نخستین چالش، خطر خشمگین شدن طیف‌های طایفه گرای لبنان است که از بند‌های بیانیه رسمی دولت رضایت ندارند و در جلسه علنی مجلس، که فردا (سه شنبه) در بیروت برگزار می‌شود، به آن رای اعتماد نمی‌دهند.
«جریان المستقبل» به رهبری «سعد حریری» و هوادارانش، حزب «نیرو‌های لبنانی» به رهبری «سمیر جعجع»، حزب دُروزی «سوسیالیست ترقی خواه» به رهبری «ولید جنبلاط»، حزب مسیحی «الکتائب» به رهبری «سامی الجمیل» و طرفداران «نجیب میقاتی» و «فواد سنیوره» نخست وزیران پیشین لبنان، منتقدان جدی دولت تازه لبنان هستند.
طیف‌ها و احزاب یاد شده نقش چشمگیری در بسیج نیرو‌ها و رسانه هایشان در شکل دادن اعتراض‌های خیابانی و فعال کردن تظاهرات مردمی برای شکست برنامه‌ها و نقشه راه دولت «حسان دیاب» خواهند داشت.
چالش دوم، فقدان تجربه کافی در امر مملکت داری نزد دیاب و بیشتر وزیران جوانش است. بنا بر تجربه تمام کشورها، دولتی که به عنوان دولت پسا انقلابی یا دولت تشکیل شده پس از اعتراضات مردمی، شناخته می‌شود، در نخستین گام باید به ایجاد وحدت رویه در میان طیف‌های اجتماعی و گروه‌های حامی اش بپردازد تا از مرحله مانع تراشی و سنگ اندازی گروه‌های مخالف و رقیبش، به سلامت عبور کند.
دولت دیاب خود را برآمده از مطالبات اعتراضات مردم لبنان می‌داند که در ۲۵ مهر ماه گذشته آغاز شد. در صورت ناکامی در تعامل با جامعه مدنی و در ایجاد وحدت رویه میان وزیران و نیرو‌های پشتیبانش، امکان بازیابی خود و اجرای راهبرد‌های نوین، برنامه‌ها و بند‌های بیانیه رسمی یا نقشه راهش را نخواهد داشت.
این دولت در چالش دوم هم چنین باید با ۲ محور ارتش و مقاومت هماهنگ باشد تا هنگام اعتراض‌های جدید طرفداران احزاب و گروه‌های رقیب - که برخی از آن‌ها تمایلات رادیکال تری دارند و توسل به رفتار‌های خشن و تهاجم گونه را مناسب‌تر می‌بینند - آن ۲ محور را نه مقابل خود که پشتیبان خویش ببیند.
تبعات رسیدن به قدرت که گریبان بسیاری از افراد و شخصیت‌های جدید را می‌گیرد از جمله غرور و تمامیت خواهی، چالش سوم در برابر دولت دیاب به شمار می‌رود. این چالش مانع عمده در تحقق وعده‌هایی است که دولت لبنان به مردم این کشور داده که مهم‌ترین آن حل بحران اقتصادی و معیشتی است.
با این همه، به نظر می‌رسد با توجه به قدرت فکری، شخصیت و پشتیبانان قوی نخست وزیر، مانند حزب الله، رهبر مسیحیان، رییس جمهوری و رییس مجلس لبنان، وی از مجلس رای اعتماد بگیرد و از عهده مسئولیتش برآید.
حسان دیاب از شخصیت‌های اهل سنت، استاد دانشگاه آمریکایی بیروت و وزیر پیشین تربیت و آموزش عالی لبنان پایان آذر ماه گذشته با کسب ۶۹ رای، بیشترین آرای نمایندگان مجلس ملی این کشور را به دست آورد و به عنوان «نامزد پست نخست وزیری» مامور تشکیل کابینه، شد.
هیات دولت جدید لبنان پس از گذشت سه ماه از جنبش اعتراضی مردم این کشور، دوم بهمن ماه با ۲۰ وزیر (۱۰ مسلمان و ۱۰ مسیحی) فن سالار و غیر حزبی که ۶ تن از آن زن هستند، تشکیل شد و بیانیه رسمی یا نقشه راه خود را پنجشنبه گذشته به تایید رییس جمهوری لبنان رساند.
«جریان المستقبل» به رهبری «سعد حریری» و هوادارانش، حزب «نیرو‌های لبنانی» به رهبری «سمیر جعجع»، حزب دُروزی «سوسیالیست ترقی خواه» به رهبری «ولید جنبلاط»، حزب مسیحی «الکتائب» به رهبری «سامی الجمیل» و طرفداران «نجیب میقاتی» و «فواد سنیوره» نخست وزیران پیشین لبنان، منتقدان جدی دولت تازه لبنان هستند.
طیف‌ها و احزاب یاد شده نقش چشمگیری در بسیج نیرو‌ها و رسانه هایشان در شکل دادن اعتراض‌های خیابانی و فعال کردن تظاهرات مردمی برای شکست برنامه‌ها و نقشه راه دولت «حسان دیاب» خواهند داشت.
چالش دوم، فقدان تجربه کافی در امر مملکت داری نزد دیاب و بیشتر وزیران جوانش است. بنا بر تجربه تمام کشورها، دولتی که به عنوان دولت پسا انقلابی یا دولت تشکیل شده پس از اعتراضات مردمی، شناخته می‌شود، در نخستین گام باید به ایجاد وحدت رویه در میان طیف‌های اجتماعی و گروه‌های حامی اش بپردازد تا از مرحله مانع تراشی و سنگ اندازی گروه‌های مخالف و رقیبش، به سلامت عبور کند.
دولت دیاب خود را برآمده از مطالبات اعتراضات مردم لبنان می‌داند که در ۲۵ مهر ماه گذشته آغاز شد. در صورت ناکامی در تعامل با جامعه مدنی و در ایجاد وحدت رویه میان وزیران و نیرو‌های پشتیبانش، امکان بازیابی خود و اجرای راهبرد‌های نوین، برنامه‌ها و بند‌های بیانیه رسمی یا نقشه راهش را نخواهد داشت.
این دولت در چالش دوم هم چنین باید با ۲ محور ارتش و مقاومت هماهنگ باشد تا هنگام اعتراض‌های جدید طرفداران احزاب و گروه‌های رقیب - که برخی از آن‌ها تمایلات رادیکال تری دارند و توسل به رفتار‌های خشن و تهاجم گونه را مناسب‌تر می‌بینند - آن ۲ محور را نه مقابل خود که پشتیبان خویش ببیند.
تبعات رسیدن به قدرت که گریبان بسیاری از افراد و شخصیت‌های جدید را می‌گیرد از جمله غرور و تمامیت خواهی، چالش سوم در برابر دولت دیاب به شمار می‌رود. این چالش مانع عمده در تحقق وعده‌هایی است که دولت لبنان به مردم این کشور داده که مهم‌ترین آن حل بحران اقتصادی و معیشتی است.
با این همه، به نظر می‌رسد با توجه به قدرت فکری، شخصیت و پشتیبانان قوی نخست وزیر، مانند حزب الله، رهبر مسیحیان، رییس جمهوری و رییس مجلس لبنان، وی از مجلس رای اعتماد بگیرد و از عهده مسئولیتش برآید.
حسان دیاب از شخصیت‌های اهل سنت، استاد دانشگاه آمریکایی بیروت و وزیر پیشین تربیت و آموزش عالی لبنان پایان آذر ماه گذشته با کسب ۶۹ رای، بیشترین آرای نمایندگان مجلس ملی این کشور را به دست آورد و به عنوان «نامزد پست نخست وزیری» مامور تشکیل کابینه، شد.
هیات دولت جدید لبنان پس از گذشت سه ماه از جنبش اعتراضی مردم این کشور، دوم بهمن ماه با ۲۰ وزیر (۱۰ مسلمان و ۱۰ مسیحی) فن سالار و غیر حزبی که ۶ تن از آن زن هستند، تشکیل شد و بیانیه رسمی یا نقشه راه خود را پنجشنبه گذشته به تایید رییس جمهوری لبنان رساند.
منبع: ایرنا
ارسال نظر