چند سوال مهم درباره سقوط هواپیمای اوکراینی

چرا نهاد‌های نظامی مسئول در این روز‌ها سکوت کردند؟ آیا آن‌ها به دنبال پنهان کاری بودند؟ آیا آن‌ها مسئولیت آسیب عظیمی که به افکار عمومی وارد شده است را می‌پذیرند؟ آیا آن‌ها می‎دانند که با این خطا و پنهان کاری عظیم تمام هر آنچه که در یک هفته سخت گذشته -اعم تشیع تاریخی پرشور پیکر شهید سلیمانی و پاسخ قاطع به اقدام تروریستی آمریکا- انجام دادند، دود شد و به هوا رفت؟

به گزارش «آزادي» سه روز پس از سقوط تلخ و دلخراش هواپیمای بوئینگ ۷۳۷ سری ۸۰۰ بین المللی اوکراین و جانباختن تمامی سرنشینان این هواپیما، ستاد کل نیرو‌های مسلح اعلام کرد که این هواپیما با شلیک پدافند هوایی کشور ساقط شده است. براساس اعلام ستاد کل این اقدام غیر عمدی بوده است. حسن روحانی رییس جمهور نیز صبح امروز با انتشار بیانیه‌ای از حادثه رخ داده به شدت ابراز تاسف کرد. او اعلام کرد که شلیک توسط پدافند "سپاه" صورت گرفته است. رییس جمهور تاکید کرد که با مسببان حادثه برخورد می‌شود.

این در حالی است دو روز پیش دولت کانادا و چند دولت غربی دیگر بر احتمال سقوط هواپیما به دلیل شلیک پدافند تاکید کرده بودند. اما ایران قویا آن را رد کرد. سازمان هواپیمایی کشور با قاطعیت اعلام کرد چنین چیزی غیرممکن است. علی ربیعی، سخنگوی دولت با انتشار بیانیه‌ای تند کاملا سقوط بر اثر شلیک پدافند را تکذیب کرد. حسام الدین آشنا مشاور رییس جمهور هم برای خبرنگارانی که ماجرا را پیگیری می‌کردند خط و نشان کشید.

حالا مشخص شده که همه این واکنش‌ها اشتباه بوده و حق با طرف مقابل بوده است.

چند سوال مهم پیرامون این موضوع وجود دارد:

۱- رییس جمهور گفته که ساعاتی پیش از دلیل واقعی سقوط هواپیما خبردار شده است. آیا دولت واقعا در این سه روز بی اطلاع بوده است؟ برخی منابع می‌گویند دولت بی اطلاع بوده است. در این رابطه محمد فاضلی در مطلبی نوشته که این موضوع از دولت پنهان شده است. فاضلی نوشته است: «هولناک، پنهان نگه داشتن واقعیت از دولت است که اگر پنهان نشده بود رئیس سازمان هواپیمایی و سخنگوی دولت با آن اصرار از نفی سناریوی اصابت موشک نمی‌گفتند.» اگر پنهان کاری صحت داشته باشد، به معنای تائید بسیاری از ادعا‌ها درباره مناسبات قدرت در داخل کشور است.

۲- البته بی اطلاعی دولت توجیه مناسبی نیست، سوال دوم این است که آیا سازمان هواپیمایی و کارشناسان آن نیز پنهان کاری کرده اند یا اینکه در بررسی‌های خود متوجه اصل ماجرا نشده اند؟ هر دو حالت ترسناک است، اگر پنهان کاری کرده باشند چگونه می‌توان به آن نهاد اعتماد کرد و اگر متوجه اصل ماجرا نشده است که دیگر باید فاتحه سیستم کارشناسی آن را خواند. واقعا چرا رییس سازمان هواپیمایی پیش از بررسی کارشناسی با قدرت همه چیز را تکذیب کرد؟

۳- چرا مقامات دولتی به سرعت و بدون آنکه تحقیقات انجام شود مسئله را برای خود و مردم حل شده فرض کردند. چرا افکار عمومی را به بازی گرفتند؟ چرا علی ربیعی و حسام الدین آشنا احتمالات مهم ماجرا را نادیده گرفتند؟ افکار عمومی می‌پرسند تاکنون چه اتفاقاتی اینگونه لاپوشانی شده است؟

۴- چرا نهاد‌های نظامی مسئول در این روز‌ها سکوت کردند؟ آیا آن‌ها به دنبال پنهان کاری بودند؟ آیا آن‌ها مسئولیت آسیب عظیمی که به افکار عمومی وارد شده است را می‌پذیرند؟

۵- چه کسی محاکمه می‌شود؟ چه کسی استعفا می‌دهد؟ اساسا کسی زیر بار خطاهایش می‌رود؟ و یا باز هم باید شاهد کتمان و توجیه‌های بی مورد باشیم؟