*
سخنگوی دولت آب پاکی را روی دست هواداران ریخت و خیال مخالفان را هم راحت کرد؛ «به هیچ عنوان بحث استعفای رئیس جمهور مطرح نیست». این موضعگیری اما برای آنکه بحث بر سر استعفا خاتمه یابد،کافی نیست. به خصوص بعد از این مخالفت سرسختانه و جدی رسانههای اصولگرا.
به گزارش «آزادی»، مساله به همین سادگی نیست و باید فهمید که چرا مخالفان دیرین دولت که تا چند قبل از هر پیشنهادی برای استعفا، استیضاح و عزل روحانی دفاع میکردند این بار در برابر تغییر رویه داده اند؟ همچنین باید دانست که چرا برخی از اصلاح طلبان با عباس عبدی مخالفت کرده و این اقدام را به صلاح نمیدانند.
بدون شک استعفای رئیس جمهور برای او و هر یک از دو جریان سیاسی اصلاحطلب و اصولگرا هزینه وفایدههایی دارد. فایده این اقدام برای اصلاحطلبان روشن است. دولت روحانی که در طی 6 سال گذشته بارها و بارها این جریان سیاسی را سرشکسته کرد، اکنون میتوان با این اقدام توجهها را به موانع موجود بر سر راه رئیس جمهور جلب کرده و موجب شود که برخی از پشیمانان از رای دادن به وی، گناه او را ببخشند. در این صورت ریزش رای اصلاحطلبان که اکنون اصلیترین چالش این جریان به حساب میآید نیز تا حدودی جبران خواهد شد. این را هر یک از حامیان استعفا به نحوی بیان میکنند. مثلا عبدالله ناصری، عضو شورای هماهنگی اصلاحطلبان میگوید «به صراحت میگویم که اکنون برگرداندن قیمت بنزین هم نمیتواند شوک بزرگی که به جامعه وارد شده است را رفع کند و فقط استعفای روحانی میتواند قدری جامعه را آرام کند و زمینه اصلاح امور را ایجاد کند.»
اصولگرایان که پیش از این هیچ فرصتی برای تخریب دولت را از دست نداده بوده و همواره خواهان استیضاح و عزل او بودند اما این بار رویکرد دیگری دارند. آنان این پیشنهاد اصلاحطلبان را در نوعی فشار به حاکمیت تلقی کرده با آن مقابله میکنند. شاید هم همانطور که عباس عبدی در مصاحبه با شبکه افق گفت میخواهند که او تا روز آخر بماند و وضع به مراتب بدتر از این شود. تحلیلگران سیاسی بر این عقیده نیستند اما اصولگرایان گمان میکنند که میتوانند رایهای ریخته از سبد روحانی و اصلاح طلبان که هر روز هم بیتشر میشود را تصاحب کنند. ناگفته نماند در میان اصولگرایان هم هستند کسانی که هنوز مدافع عزل روحانی هستند مثلا همان امامجمعه ای که با پیشبینی فتنههای بزرگ در آذر و دی گفت که یکی از مقامات عالی کشور در بهمن ماه عزل میشود!
در این میان برخی از اصلاحطلبان هم به مخالفت با ایده استفعای رئیس جمهور برخواستهاند و آن را بر خلاف مصالح ملی قلمداد میکنند. مثلا مرتضی مبلغ، فعال سیاسی اصلاح طلب معتقد است: «موضوع انداختن دولت را در ابتدا اصولگرایان تندرو مطرح کردند و حتی صریحا یکی از آنها در مجلس گفت که هدف ما به زیر کشیدن دولت روحانی است. در حال حاضر شرایط مردم بسیار سخت است مشکلات آنها عدیده شده است. در چنین شرایطی باید دید که مصلحت عمومی چه اقتضا میکند؛ از اینرو به هیچوجه به مصلحت کشور و مردم نیست که دولت استعفا دهد. البته بر موضوع استعفا دو دیدگاه وجود دارد. برخی میگویند که آقای روحانی به دلیل ناکارآمدی دولتش باید استعفا دهد و برخی دیگر باور دارند به دلیل آنکه به او اجازه فعالیت داده نمیشود باید استعفا دهد. هردوی اینها آدرس غلط به مردم میدهند. مشکلاتی که امروز در جامعه ما ایجاد شده است به روندهای کلی و نه لزوما به دولت مربوط میشود و عملکرد ضعیف دولت یکی از فرعیات نقایصی است که در سیاستگذاریهای عمده وجود دارد».
گروه دیگری از اصلاحطلبان نیز از این جهت مخالفت می کنند که استعفای روحانی موجب بیثباتی در کشور شده و میتوان تبعات بسیار وخیمی داشته باشد. این گروه نگران شبیه شدن وضعیت ایران به عراق و لبنان هستند. محمد هاشمی، فعال سیاسی اصلاحطلب از جمله همین افراد است.
او در گفتوگو با «آزادی» موضوع استعفای رئیس جمهور را سراسر زیان دانست و گفت: « یک پروژهای از سوی آمریکاییها کلید خورده و اسرائیل و عربستان هم در آن مشارکت دارند. آن هم این است که دولتها در خاورمیانه به خصوص آنهایی که با ایران سرو کار دارند مثل لبنان، عراق و سوریه بیثبات شوند. برای رسیدن به این هدف نیز میخواهند دولتها را در این کشورها ساقط یا ضعیف کنند. دیدیم که در عراق و لبنان همین اتفاق افتاد. در سوریه نیز تلاشهایی کردند و موفق نشدند. حالا نوبت ایران رسیده و در فضای مجازی خبری دیدم که نتانیاهو گفته اگر 6 ماه دیگر نخست وزیر باشم این قضیه را عملی میکنم».
وی با تاکید بر اینکه «هدف از طرح این موضوع بیثبات کردن دولت است» گفت: « ریشه این مساله در داخل نیست و در خارج و ردیف توطئههایی است که آمریکاییها علیه نظام کردهاند. به نظر من کسی که دنبال این طرح باشد؛ دانسته یا ندانسته در زمین دشمن بازی میکند».
هاشمی در ادامه به شرایط موجود کشور اشاره کرد و گفت: « همانطور که رهبری هم چندین بار تاکید کردهاند اکنون وقت انسجام ملی و وحدت نیروها است.»
این عضو سابق حزب کارگزاران با اشاره به در پیش بودن انتخابات مجلس، گفت: « این انتخابات برای ما هم فرصت است و هم تهدید. اگر شرایط به گونهای باشد که مردم مثل انتخاباتهای گذشته پای صندوق بیایند، فرصت است. این امر برای دشمن بازدارنده است و آنان را ناامید میکند. اما اگر انتخابات کم رنگ باشد و مشارکت پایین باشد به عنوان یک تهدید تلقی میشود زیرا همچنان تبلیغ خواهند کرد که مردم نظام را نمیخواهند و خسته شدهاند. بنابراین ما الان باید در زمینه تقویت دولت، انسجام داخلی و وحدت ملی تلاش کنیم و سعی کنیم یک انتخاب رقابتی پرشور برگزار کنیم. به نظر من در این شرایط صحبت درباره مسائلی مثل استعفای رئیس جمهور کاملا زیانبار و خواست دشمن است».
وی درباره اینکه انتخاباتی پرشور خواهد بود یا خیر؟ نیز گف: « این بستگی به صحنه انتخابات و رقابتی بودن آن دارد. اگر نیروهای طرفین مساوی باشند مشارکت مردم افزوده میشود. در واقع فضای رقابتی به مردم انگیزه میدهد تا در انتخابات شرکت کنند و رای خود را موثر بدانند. اما اگر فضای انتخابات رقابتی نباشد و یا کم رنگ باشد، انتخابات کم رونق خواهد بود. نمیشود که طرفین تعادل نداشته باشند، یک طرف چهرههای شاخص و با سابقه باشتد و یک طرف افراد گمنام.»
هاشمی در پاسخ به این پرسش که آیا استعفای آقای روحانی در این مقطع میتواند به افزایش محبوبیت شخص وی و به تبع آن جریان اصلاحطلب به عنوان جریان حامی او شده و در انتخابات نیز اثرگذار باشد؟ گفت: « خیر. انتخابات مجلس ربطی به محبوبیت رئیس جمهور و افراد دیگر ندارد. در انتخابات مجلس فضا با انتخابات ریاست جمهوری تفاوت دارد و بیشتر محلی است. مردم به این نگاه میکنند که داوطلبان در سطح شهر و روستای خود چطور عمل کردهاند و چقدر محبوبیت و توانایی دارند. این انتخابات ربطی به عملکرد قوه مجریه و دیگران ندارد».
این فعال سیاسی اصلاحطلب در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه استعفای روحانی می توان موجب بازیابی محبوبیت اصلاحطلبان شود یا خیر؟ گفت: « در این امر نیز تاثیری ندارد. مساله استعفای رئیس جمهور صرفا موجب بیثبات کردن دولت است و کاملا ضرر است. این خواست دشمن است. وضع عراق و لبنان را ببینید. این قضیه نه تنها نفع ندارد بلکه زیان آور است».