* خطر انقراض منابع غني انساني
پ
کد خبر : ۱۳۹۵۳
تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۳۹۸ - ۱۲:۵۰ -04 December 2019
در زمان‌هایی مهمترین و با ارزش‌ترین سرمایه‌ها را منابع طبیعی (نفت، گاز، معادن، جنگل، دریا، زمین‌های قابل کشت و کشاورزی و ...) در جوامع می‌دانستند که بعد از گذر زمان به این نتیجه و واقعیت رسیدند که با اهمیت‌تر از منابع طبیعی، نیروی انسانی است. نیروی انسانی که توامند باشد و با توانایی خود قابلیت استفاده از حداقل منابع را داشته باشد.
به گزارش «آزادي» در زمان‌هایی مهمترین و با ارزش‌ترین سرمایه‌ها را منابع طبیعی (نفت، گاز، معادن، جنگل، دریا، زمین‌های قابل کشت و کشاورزی و ...) در جوامع می‌دانستند که بعد از گذر زمان به این نتیجه و واقعیت رسیدند که با اهمیت‌تر از منابع طبیعی، نیروی انسانی است. نیروی انسانی که توامند باشد و با توانایی خود قابلیت استفاده از حداقل منابع را داشته باشد.
 
در حقیقت کشوری که ثرورتمندترین در منابع طبیعی باشد ولی از نظر نیروی انسانی توانمند، ضعیف باشد قطعاٌ محکوم به فنا خواهد شد و بلعکس جامعه‌ای که از نظر نیروی انسانی قوی و ماهر باشد با توانایی و اتکا به نیروی خود قطعاٌ سعادتمند و خوشنود روزگاران خواهد بود که این رضایت اجتماعی، رفاه و آرامشی خواهد آورد که به طبع اثرات مثبت و قابل توجهی خواهد داشت که سعی بر آن دارم در حد توان خود به توضیح و بیان بپردازم.

قبل از همه مایلم که درباره‌ی نیروی انسانی به یک تعریف برسیم، نیروی انسانی کیست و به چند دسته تقسیم می‌شود؟

به طور مثال به نظر بنده، تمام جمعیت ایران نیروی انسانی هستند که میتوان بر روی آن، جهت انجام کلیه امور و راهبرد اهداف مربوط به جامعه و خدمت رسانی حساب کرد و آنرا ارزشمند شمرد.در اینجا سوال پیش می‌آید که منظور از ارزشمند و یا غیر ارزشمند چیست؟‌

می‌خواهم نیرو‌های انسانی را به دسته‌های مختلف تقسیم کنیم تا تفکیک این موضوع برایمان راحت‌تر شود:
نوزادان، کودکان، دانش آموزان، شاغلین (درباره این دسته توضیحاتی وجود دارد)، میان سالان، کهن سالان، افراد معلول و کم توان، مجرمین و افراد شرور و ...

در اینجا از جنسیت و اهمیت هر کدام (مرد و زن) صحبتی نمیکنم که خود این موضوع بحث و موضوع مهمی درباره نیروی انسانی و اهمیتش می‌تواند ایفا کند.‌می‌خواهم از بدو بسته شدن نطفه هر انسان به اذن و اراده خداوند شروع کنم. این موهبت و توجه خداوند منان به بندگانش است که با اعطای فرزند به پدر و مادر‌ها قدرت و خالقیت خود را نشان می‌دهد.
 
به نظر من می‌توان از همان ابتدا در پیشبرد و رشد عالی و متعالی این هدیه خداوند با برنامه و هدف مشخص که نیمی بر عهده (نظام، دولت و..) می‌باشد و نیم مهم دیگر بر عهده والدین می‌باشد اشاره کرد. این موضوع که دوران بارداری هر مادر بسیار مهم می‌باشد بر هیچ کس پوشیده و پنهان نیست. در این ایام با توجه به تغییرات جسمی و روحی مادر، آرامش برای او بسیار کلیدی و ضروری می‌باشد که این آرامش از سرپرست و یا بهتر است بگویم پدر خانواده نشاٌت گرفته می‌شود. حالا اینکه پدر خانواده از لحاظ روحی، کاری و معیشتی در چه شرایطی می‌باشد قابل تاٌمل است.

از این بابت قابل تاٌمل است که آیا سرپرست خانواده که قرار است در آینده صاحب فرزندی شود تمکن مالی دارد یا خیر؟ سلامت روح و روان یک پدرخوب را دارد؟ می‌تواند آرامش را به نحو احسنت برای همسر خود فراهم که او بتواند در شرایط عالی فرزندی نرمال از نظر روح و جسم به دنیا بیاورد؟

فرزندی که در سال‌های دیگر باید آینده ساز کشورش باشد.

ادامه دارد ...

تویسنده: مهندس مصطفی تقی پور
برچسب ها: منابع انساني ، ثروت
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: