استراماچونی؛ مردی بدون تعطیلات رُمی!

هنوز مانده تا استقلالی‌ها بدانند با چه مربی سر و کار دارند. مردی که فوتبال را خیلی جدی‌تر از آنکه ما در خیال‌مان داریم درک کرده و با آن زندگی‌ می‌کند. نگاهی به عمده اختلافات استراماچونی و استقلال هم در ماه‌های گذشته نشان می‌دهد که ریشه بسیاری از آنها در همین نگاه جدی سرمربی ایتالیایی استقلال به فوتبال است. در حالی که در میان مدیران و بعضاً بازیکنان استقلال چنین جدیتی، حداقل در کلاس استراماچونی دیده نمی‌شود. گویا فوتبال برای استراماچونی معنی دقیق همان چیزی است که بیل شنکلی بزرگ خیلی قبل‌تر‌ها گفته: «چیزی فراتر از مسأله مرگ و زندگی»!
شیخ دیاباته چند هفته‌ای مصدوم است و چند روزی هم به خاطر بازی‌های ملی بی‌کار و قصد داشت از همین فرصت برای رفتن به تعطیلات استفاده کند که با پاسخ منفی سرمربی استقلالی‌ها مواجه شد. جدیتی که به سایر بازیکنان هم گوشزد می‌‎کند که دیگر این تیم جای بی‌انضباطی و تنبلی نیست. تیمی که از رقبا عقب‌تر است اتفاقاً باید از فرصت تعطیلات بازی‌های ملی استفاده کند و بیشتر و بیشتر تمرین کند تا به مرز آمادگی برسد. در این شرایط چه جای استراحت و خوشگذرانی است وقتی هواداران در ورزشگاه و پای گیرنده‌های تلویزیونی جان به لب می‌شوند. بی‌شک این حد از جدیت در فوتبال ما کم سابقه بوده است. تا پیش از این همواره در استخدام مربی‌های خارجی با مسأله حضورشان در ایران و تعطیلات‌شان مشکل داشتیم. از مربی‌هایی که می‌خواستند پروازی در ایران باشند تا مربی‌هایی که به تعطیلات بلند‌مدت می‌رفتند اما سرمربی استقلال با گذشت دو دوره تعطیلی لیگ به دلیل مسابقات ملی همچنان در ایران مانده و با جدیت به کارش ادامه می‌دهد. این شاید بهترین فرصت برای استقلال باشد که بتواند یک روحیه تیمی را بار دیگر بازسازی کند. روحیه تیمی که وقتی بازیکنش به کلمن آب لگد می‌زند، در پاسخ می‌گوید: «ما بازیکنان و مربیان استقلال هستیم و کار ما همیشه زیر فشار است و برای همین به ما حقوق پرداخت می‌شود، باید به هواداران احترام بگذاریم.»

تنها دلگرمی این روزهای هواداران استقلال استراماچونی است. کسی که همه یکدل و یک‌زبان به او اعتقاد دارند. نتایج ضعیف استقلال در 6 هفته اخیر نشان می‌دهد که این حمایت‌ها از نتایج کسب شده توسط او نمی‌آید. خاصه اینکه تیمش دربی که مهم‌ترین بازی نیم فصل هست را هم باخته است. سبک بازی استقلال هم اگرچه امیدوارکننده است اما هنوز چشمنواز نیست. تیم او هنوز هماهنگ نشده و هنوز نمی‌تواند از گل‌های زده‌اش حفاظت کند. پس این حمایت همه جانبه استقلالی‌ها از کجا می‌آید؟ آیا چیزی جز شخصیت حرفه‌ای و صداقت کاری اوست؟ استقلال مدل 98 همچنان قرار است ما را سورپرایز کند. دلیل اصلی‌اش مربی ایتالیایی آن است. کسی که هنوز او را به درستی نمی‌شناسیم.