عیسی کلانتری با همان «ضد محیط زیستی ترین بودجه»، این سازمان حاکمیتی را به «برترین جایگاه» رساند!؟

غلامرضاهاشمی فرد|تحریریه آزادی: محمد درویش فعال شناخته شده محیط زیست ، در گفتگو با «آزادی» در واکنش به انتخاب سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان دستگاه اجرایی برتر در پانزدهمین جشنواره شهید رجایی با یادآوری اظهاراتی از رییس فعلی سازمان، گفت:عیسی کلانتری که خود پیش از این،با اعتراض شدید به بودجه اخیر این سازمان،آنرا «ضد محیط زیستی ترین بودجه تاریخ ایران» می خواند،جای سوال دارد که چگونه به این موفقیت بزرگ دست پیدا کرد؟

علاوه بر این،کلانتری به صراحت اعلام کرده بود که «به نود و پنج درصد از امور این سازمان» اشراف ندارد. شگفتا که در چنین شرایطی،جشنواره شهید رجایی،سازمانی را که از قضا اجرایی نیست و حاکمیتی است،شایسته «برترین جایگاه» دانست؟!

درخواست حذف صفت محیط زیستی از دولت
این عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور در ادامه افزود:«رییس فعلی سازمان حفاظت محیط زیست به دولت اعتراض کرده بود که چرا چنین بودجه حقیری به سازمان محیط زیست اختصاص داده شده است. به عبارت دیگر،او اعلام کرده بود که با این بودجه،سازمان،کارآمدی نخواهد داشت».

او ادامه داد:«این انتخاب غیرمنتظره چند جنبه دارد.اول اینکه دولت می خواست {به نوعی}دهان کلانتری را ببندد که اگر ما بودجه به تو کم دادیم، در عوض سازمان متبوعت را به عنوان دستگاهی برتر معرفی کردیم.از طرف دیگر می خواستند دهان منتقدین را هم ببندند و بگویند که ما همچنان از دوستانمان حمایت می کنیم و در کنار آنها می ایستیم».

این پژوهشگر محیط زیست با اشاره به درخواست کتبی تعداد کثیری از کنشگران این حوزه از رییس جمهور، تاکید کرد:«نزدیک به چهارده هزار نفر به رییس جمهور نامه نوشتند. یکصد فعال برجسته محیط زیستی کشور هم، نامه را تایید کردند.این در تاریخ پنجاه ساله‌ی سازمان، بی سابقه است که چنین تعدادی از رییس جمهور به دلیل عملکرد نامناسب سازمان محیط زیست،خواستار حذف صفت محیط زیستی از دولت شوند. اما در چنین شرایطی در کمال تعجب می بینیم سازمان محیط زیست به عنوان کاراترین دستگاه اجرایی انتخاب می شود».

او با یادآوری تلاش سازمان محیط زیست برای حذف خبرنگاران منتقد،گفت:« مواردی مثل تماس با مدیران رسانه‌ها برای حذف خبرنگاران منتقد صرفا بخاطر طرح دغدغه های محیط زیستی و بیان پرسشهایی که خوشایند رییس سازمان نیست،یادآور شیوه های قرون وسطایی است و به هیچ عنوان برازنده سازمانی که بنا دارد حافظ محیط زیست باشد نیست».

بی مهری‌های سازمان محیط زیست
درویش برخی از بی مهریهای رییس فعلی سازمان حفاظت محیط زیست را اینگونه برشمرد:

یک)صدور بخشنامه ای برای اولین بار از طرف سازمان مبنی بر اینکه یکی از فعالان محیط زیست حق ندارد وارد مناطق حفاظت شده شود. همچنین محیط بانان هم حق ندارند در جلسات سخنرانی این فعال محیط زیست شرکت کنند. این شخص ممنوعه کسی نیست جز خود من.

دو)اصرار بر تعطیلی «مدارس طبیعت»به جای استفاده از این فرصت بی نظیر.

سه)عدم حمایت از «طرح تغییر مبلمان شهری» از خودرو محوری به زیست محوری و به دنبال آن عدم پیگیری مناسب در جهت کم کردن مشکل آلودگی و ترافیک و کم تحرکی.

چهار)منفعل بودن در برابر حل مشکل زباله های شمال کشور.

پنج) عدم پیگیریهای لازم برای به جریان انداختن لایحه ای درباره حل مشکلات معیشتی محیط بانها که سالها مسکوت مانده است.

شش)حذف هفتادوهشت هزار هکتار از بهترین مناطق حفاظت شده و پارکهای ملی و به دنبال آن،واگذاری مرجعیت تنوع زیستی از سازمان محیط زیست به وزارت جهاد کشاورزی.به عبارت ساده تر،چوب حراج زدن به تنوع زیستی کشور.

هفت) دفاع بی سابقه از دستکاری محصولات و تراریخته ها در سازمانی که معمولا در همه کشورهای جهان،احتیاطهای لازم را در این زمینه انجام می دهد.

هشت)خطاب کردن منتقدان با عناوین سخیفی همچون احساسی،نادان،پررو و اخیرا هم توده ای.

نه)برکناری تنها معاون زن سازمان،مینوفرشچی.

ده)انحلال کمیته ملی توسعه پایدار،همچنین دفتر بازرسی سازمان و در پی آن ایجاد اختلال در امور نظارتی.

این کنشگر پرتلاش محیط زیست،در پایان با وجود موارد ذکر شده، مورد تشویق قرار دادن عملکرد فعلی سازمان حفاظت محیط زیست را دهن کجی آشکار به افکار عمومی دانست.